انجمن دوستداران میراث فرهنگی بهبهان خواستار توقف روند تخریب تل چگاسفلی شدند محوطه باستانی تل چگاسفلی در دشت زیدون (زهره) و در حاشیه جنوبی رودخانه زهره یکی از وسیعترین محوطههای پیش از تاریخی در جنوب غربی ایران است. تل چگاسفلی در دهه ۱۹۷۰ میلادی توسط هیاتی به سرپرستی هانس نیسن از موسسه شرق شناسی […]
انجمن دوستداران میراث فرهنگی بهبهان خواستار توقف روند تخریب تل چگاسفلی شدند
محوطه باستانی تل چگاسفلی در دشت زیدون (زهره) و در حاشیه جنوبی رودخانه زهره یکی از وسیعترین محوطههای پیش از تاریخی در جنوب غربی ایران است.
تل چگاسفلی در دهه ۱۹۷۰ میلادی توسط هیاتی به سرپرستی هانس نیسن از موسسه شرق شناسی دانشگاه شیکاگو شناسایی شد. بعدها، رینهارد دیتمن، به تفصیل به الگوهای زیستگاهی دشتهای بهبهان و زهره پرداخته است. در الگوهای زیستگاهی ارائه شده توسط دیتمن، از تل چگاسفلی به عنوان یکی از کانونهای مهم زیستگاهی در اواخر هزاره پنجم پیش از میلاد نام برده شده است. در سال ۱۳۸۸ شمسی، کامیار عبدی طی یک برنامه بررسی و شناسایی آثار شهرستان بهبهان، از آثار شناسایی شده توسط دیتمن بازدید به عمل آورده و پس از آنها متعاقبا، به همت زنده یاد گنجی، تل چگاسفلی درسال ۱۳۸۸ به شماره ۲۸۸۲۲ در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است.
در خلال نیم قرن اخیر، به محوطه تاریخی تل چگا سفلی بارها تعرض شده است. ابتدا شرکتهای نفتی بریتانیایی و امریکایی عرصه محوطه را مکان مناسبی برای اسکان موقت عوامل فنی خود یافتند. پس از اصلاحات ارضی و اعطای زمین به دهقانان، رفته رفته آبادیهای خرد و کوچک اطراف محوطه تل چگاسفلی، عرصه محوطه را اشغال کرده و روستائیان خانههای خود را برروی آن ساختند. گذشته از آن، حفرچاههای آب و فاضلاب بر سطح محوطه، برپا داشتن سازههای صنعتی اعم از پمپهای فشارقوی، کارگاه سنگ شکن و تولید شن، منبع سیمانی آب در خلال سالهای جنگ تحمیلی و نیز ساخت تاسیسات دامداری و دامپروری بر روی عرصه محوطه، آسیبهای جبرانناپذیری بر پیکر این محوطه وسیع هزاره پنجم پیش از میلاد وارد ساخته و منظر طبیعی پیرامون محوطه نیز از تغییرات بینصیب نمانده است.
بر اساس گزارش انجمن دوستداران میراث فرهنگی بهبهان: ماشین آلات سنگین عمرانی در حال تردد و تسطیح این شهر تاریخی هستند که موجب آسیب رساندن به آن شده اند.