پایگاه خبری تحلیلی زاگرس نشینان

به گزارش خبرگزاری زاگرس نشینان؛حسین علیخانی فعال سیاسی-اجتماعی در یادداشتی باعنوان:نقش اجتماعی مردم  و بازی پنهان مسولان پشت اتفاقات بزرگ 

 این روزها باید منتظر تحولات بزرگی در حوزه تغییر سیاست های حکمرانی و نگاه  به ظرفیت های داخلی؛ ارتباط احتمالی  با همسایگان و مشارکت  بیشتر با انواع سازمانها مانند: سازمان شانگهای و اصلاح رفتار  با شرق و غرب و دوستان واقعی خود  باشیم ؛ بشرطی که  توهم خود بزرگ پنداری و اصالتِ جعل هویت؛ دست از سرمان بردارد یا در اندیشه ایجاد ظرفیتهای اقتصادی بنفع مردم و منافع ملی باشیم تا گرفتار تورم غیرقابل بازگشت؛ نباشیم و بقول دکتر مسعود نیلی (اقتصاد دان برجسته)که در دیدار با رییس جمهور منتخب مردم گفت: ایران در آستانه وقوع یک شرایط تورمی غیرقابل کنترل با شش مشکل اساسی اولویت دار مانند: تامین مالی و تامین انرژی؛ تامین خدمات و بودجه عمومی؛ خدمات اجتماعی و نظام مبادله کالا با دنیا قرار دارد؛ یا اینکه برای عبور از مصیبتهای دیگری مانند: علت قطعی برق که فقط با نحوه مصرف شهروندان ارتباطی ندارد حتما به مدیریت آب پشت سدها ؛سرمایه گذاری در حوزه برق؛انرژیهای تجدیدپذیر؛تکنولوژی های سبز و پنلهای خورشیدی در مکان هایی مانند جلگه سوزانِ خوزستان و ایجاد تاسیسات آب شیرین کن منطقه ای از ظرفیت شمال خلیج فارس بیندیشیم و در اینراه  باید شرکتهای بزرگ فولادی و پتروشیمی ها و انواع کارخانجات بزرگ سرمایه گذاری کنند وآب و برق خود را با این فرایند و پس از بازه زمانی حداقل پنج ساله مهیا کنند وگرنه آب و برقشان را قطع کنند تا شاید بتوان سهم خوزستان از توسعه در این بخش را احیا نماییم؛البته توجه  به تغییر اقلیم زمین  و تولید با تجهیزات مدرن و حضور در  نظام تبادل کالا با دنیا نیز آن روی سکه توسعه و تغییراست به شرطی که بفهمیم توافق دیپلماتیک و سیاسی با اروپا و حتی امریکا و تامین بخش عمده منافع مردم ایران در گرو فهم نظام بین الملل و قطع ید کاسبان و مفسدان تحریم و تندروهایی است که در چند دهه اخیر مردم و نظام را به گروگان گرفته اند؛ حالا وهابیها؛سلفی ها؛ دواعش؛طالبان و امثالهم و طرفدارانشان  بمانند!  به شرطی که دولتیان با بورس از جیب مردم برندارند یا در زمین عده ای قلیل از سرمایه گذاران مولتی میلیاردر مفسدی که با پول مردم بازی میکنند؛ بازی نکنند؛ به شرطی که حرف حساب مردم و نهادهای مدنی و تشکلهایی که هر کدام از آنها پرخاصیت تر از نمایندگان تاثیر گذارند را بفهمند. به شرطی که مثلث برمودای مرگِ سیاسیِ اندیشه ها و رفتارهای سیاسی اکثر سیاستمداران اصول و اصلاح و اعتدال را باور کنند و طرحی نو دراندازند یا به درک مشترک در حل مشکلات برسند و بدانند که در هر شرایطی؛ فرهنگ و سیاست و اقتصاد و منافع مردم و ملی استوانه قدرت اصلی و پشتوانه نظام است و توان فکری و تشخیص واقعیتهای جامعه و ظرفیتهای حکمرانی دولت ها و نظام بایستی خود را  به روز و به نفع مردم  تغییر دهند؛ زیرا با حفظ ماهیت نظام سیاسی در ایران؛ هویت نظام و یکپارچگی تصمیم سازی و تصمیم گیری حفظ خواهد شد بشرطی که در دیگر فضاها تغییرات عمده ای ایجاد کنیم مانند: توجه به توسعه از مدرسه (دانش آموزان؛معلمان؛مادران و خانواده) و سرمایه گذاری در این راه  تا فکر کردن و تربیت و پرورش بیاموزیم سپس به دانش آنها بیفزایند همچنین در بخش تعمیق و گسترش ارزشها و ارتباطات داخلی و خارجی ؛ آسیب های نداشتن یک دکترین سیاسی اجتماعی و اقتصادی و حتی فرهنگی به مراتب بیشتر از هر چیزی در تولید ابربحران های غیرقابل مهار بعدی خود را نشان خواهد داد (دشمن دانا به از نادان دوست) لذا در همین راستا؛  برای پرکردن شکافها و تبعیضها باید برنامه مدونی داشت و ساختارها و زیرساختهای فرسوده موجود را احیا و مدیریت ها و سیاستهای غیرشفاف و ساختارهای شکننده ی دولتهای در سایهِ  تندرو و خودشیفتگان خدمت را  نیز اصلاح نماییم بهر حال در پازل روابط بین الملل و آینده جامعه جهانی اگر به درستی تغییر نکنیم یا نیندیشیم جایگاهی نخواهیم داشت از آنسو  برای حضور در آینده جامعه جهانی با توجه  به کوچک شدن اقتصاد جهانی و قدرت بلامنازع امریکاییها بر نظام بین الملل و نوکری اروپاییان و قدرتهای اقتصادی و نوظهور دنیا  قطعا  همه کشورها حضور نخواهند داشت لذا  ما نیز اگر در همه حوزه های تاثیرگذار با دنیا همراه نشویم اینبار بگونه ای متضررخواهیم شد که فرصت جبرانی نخواهیم داشت البته هنوز معتقدیم:اکثر  نیروهای فکری و گفتمان ساز  انقلاب  به تاریخ و جغرافیای سیاسی جهان  نگاه سلبی دارند و جهان را فقط  با قدرت و تاریخ خودمان سنجش میکنند و شاید قدرت سایر کشورهای تاثیرگذار را هنوز باور نکرده اند که اشتباه جبران ناپذیری است اما در همین شرایط سخت؛ تصاویر امید آفرینی شکل گرفته  تا از رفتارهای ناصواب ؛ رها و دست از رویدادهای تک ارزشی برداریم و همین الان هم با امید در تفکر و گفتمان جدید میتوانیم آغازگر دوره ای حیات بخش بشویم زیرا در ساحت عقل و رویدادهای کنونی نشان واضحی هویداست که قرن آینده روشن نخواهد بود زیرا اقتصاد کشور و دنیا کوچک شده(بجز چین با رشد بیش از ۷% در دوران کرونا)و متاسفانه پوچ گرایی با رفتار ها ی تولید شده از بی اعتمادی آدمها  به قدری زیاد شده و نیروهایی که باید برای مقاومت در برابر این فرایند بایستند؛ خودشان تبدیل به نمادهای ویرانگر دروغینی شده اند که پیچیدگیهای نظام سلطه را بر مردم تحمیل میکنند  پس تا فرصت داریم باید به تغییر ذهنیت خویش بیندیشیم . به قول حسین ابن توکل نباید فکر کنیم جهان روی کاکل ما میچرخد و ما عقل کل و آنچه اراده کنیم,؛ همان میشود و دنیا از ما تبعیت میکند زیرا  نه جهت گیری های غرب واقعیت است  نه مضنون بودن به شرق اما باید نیازهای مردم و بالاخص خیل عظیم جامعه و جوانان بیکار را درک و جهان کنونی و رخدادهای واقعیش را بفهمیم الان بهترین  فرصت گفتگو و عمل و استفاده از همه ظرفیت ها ست تا ایران بزرگ را از چالش های وحشتناکی دور نماییم الان باید فرصتی برای دیدن مهمترین مشکلات کشور بگذاریم و کمک کنیم تا با نگاهی ملی آنها را حل کنیم مانند :                                                                                                                                                 ۱٫شکاف طبقاتی و توزیع ناعادلانه‌ی درآمد و رشد فقر و بیکاری 

۲٫فساد، رانت، ناکارایی و واسطه‌گری در سیستم بانکی و مالی و اعتباری     

۳٫ معیشت و سلامت مردم در دوران کرونا و نداشتن راهبردی  برای ارتقای آرامش خاطر مردم                                 

 ۴٫ وابستگی کشور به اقتصاد تک ‌محصولی و درآمد برون‌زای نفت و مواد پتروشیمیایی و مواد خام مشابه                                                      ۵٫بی‌ثباتی فضای کسب‌وکار و افزایش ناامنی در جذب سرمایه گذاران و ریسک بالای تولید                                                                   ۶٫ضعف پدافند غیرعامل و شاخص‌های سرمایه‌ی اجتماعی و رشد ناهنجاریهای روحی و روانی                                                                    ۷٫تخریب بنیان خانواده، کاهش رشد نرخ جمعیت و تأثیر آن بر سرمایه‌ و توسعه انسانی                                                                                    ۸٫خشکسالی و مدیریت ضعیف منابع وکمبود آب و مشکل فاضلاب و تخریب محیط‌زیست                                                                              ۹٫ضعف صنعت بانکداری و سودآوری بازارهای مالی و بورس؛ ناکارایی؛رانتخواری واسطه‌گری در سیستم بانکی                                                  ۱۰٫  تحریم”و ضعف تعامل با دنیا بعنوان غول چالش‌های سیاست خارجی و سرمایه گذاری در حوزه سلامت ؛ انرژی و بالاخص برق   .