به گزارش خبرگزاری زاگرس نشینان؛معین حبیبی ،دانش آموخته حقوق در یادداشتی باعنوان:یادی از طنز پرداز و حکایت نویس شهرمان “میرزای قلم ” محمد شریفی روز قلم در ایران باستان روز سیزدهم تیر، جشنتیرگان بود. از آن جهت که در این روز هوشنگ پادشاه پیشدادی نویسندگان را گرد آورد و گرامی داشت. ولی در تقویم رسمی ایران روز چهاردهم تیرماه روز […]
به گزارش خبرگزاری زاگرس نشینان؛معین حبیبی ،دانش آموخته حقوق در یادداشتی باعنوان:یادی از طنز پرداز و حکایت نویس شهرمان “میرزای قلم ” محمد شریفی
روز قلم در ایران باستان روز سیزدهم تیر، جشنتیرگان بود. از آن جهت که در این روز هوشنگ پادشاه پیشدادی نویسندگان را گرد آورد و گرامی داشت. ولی در تقویم رسمی ایران روز چهاردهم تیرماه روز قلم میباشد و هر چه هست نیکو باید همی دانست پاسداشت متفکرانی که انزوا روحشان با قلم و دفتری آمیخته و دردشان به وجودشان ممزوج گشته
چه خورسندم از خواندن حکایت ها و نصایح که درهر دوره ازمان فصیحی به فصاحت و بزرگی به لیاقت بر لوحه دلهایمان جاودانه کرد و هربارخواندنش جانمان راصفا و روا بخشید.
بکار بردن کلمات عامیانه در دل حکمت های پرازگوهر با تلخندی اجتماعی و نگاهی پرازبی باکی از میرزای قلم بر آنم داشت تا گوشه ای از برکت قلمش را وام گرفته و به لطف سالها خوش گویی و خوش نویسی اش یادش را همیشه جاوید بدارم که همیشه جاویدند آنانکه زرنگارند…
راستش رابخواهید از همان روزهای اول که داستان های یکی بود یکی نبود استاد محمدعلی جمالزاده راخواندم و خودم را درهرداستانش یافتم،تا کوچه پس کوچه های زادگاه و قصه های شبانه بی بی زینب،ادبیات برایم جایگاه ویژه ای داشت و آنکه مفسر است وقلم شطح به دست دارد لایق ستایش دیدم.
بی شک سهمبسیاری در علاقه منبه ادبیات و نگارندگی داشته اید و خود را با افتخار شاگرد مکتب شما میدانم و باید سپاس خود را در این روز ویژه به شما تقدیم میکردم.
هرچند که قلمم نیازمند ذوب شدن وتراش خوردن وصیقل یافتن است و نتوانستم درحد وسبک شما بنویسم که این خود کفران نعمت است به جهت مقایسه، اما باهرآنچه میدانستم نوشتم.
روزت مبارک میرزای قلم