پایگاه خبری تحلیلی زاگرس نشینان

زاگرس نشینان-بی مقدمه و بدون طفره و حاشیه پیرامون گذشته های دور به سراغ مهندس زنگنه وزیر فعلی نفت می رویم. وزیری که کارنامه ی حجیم و گسترده ای از عملکردهای مختلف اجرایی سیاسی دارد و در سالهای اخیر، به پشتوانه ی گذشته ای که شاید کمتر، از سوی نمایندگان مجلس زیر سئوال رفته در ادامه ی همان مدیریت پر چالش و ماجرای گذشته، این روزها دست به اقداماتی زده است که به نظر می رسد به دلیل کهولت سن و خستگی و عبور از بسیاری از ملاحظات مدیریتی که لازمه ی رشد پایدار است می رود تا باز هم همچون طرح های ناگهانی و پشین این وزیر نه چندان موفق، هم برای پرسنل نفت و هم برای مملکت مشکلاتی را ایجاد نماید. آقای زنگنه از ابتدایی که وارد وزارت نفت شده اند همیشه سعی کرده اند از خود یک قهرمان و امیرکبیر نفتی به جا بگذارد.سند این حرف نیز بلایی است که در حدود یک دهه پیش بر سر مناطق نفتخیز آورده اند. در صورتیکه باید از ایشان پرسید: جناب آقای زنگنه آن روزی شما شرکت ملی مناطق نفتخیز را به دلیل جلوگیری از نفوذ و گسترش قدرت تاثیر گذاری این شرکت در تصمیم گیری های کلان به یکسری شرکت های اقماری تبدیل کردید را هنوز یادمان نرفته است. هنوز فراموش نکرده ایم که به دلیل افشای فساد گماشتگان در جنوب آن هم توسط عده ای از پرسنل رنج دیده و زحمت کشیده که هنوز گرد و غبار بمباران و تیر و ترکش بر پیکرشان نشسته بود چگونه برافروختید و شرکت ملی مناطق نفت خیز را به چند پاره تبدیل کردید تا به قول خودتان از قدرت و نفوذ این شرکت در تصمیم گیریهای وزراتی بکاهید. در کنار آن اقدام، شرکت اروندان را به عنوان اهرم فشاری به موازات مناطق نفتخیز جنوب کلید زدید و ا ختیارات آن را مستقیم به شرکت ملی نفت دادید تا مبادا مناطقی ها بتوانند حوزه ی حضورشان را در این میادین جدید و بزرگ غرب کارون گسترش دهند. در صورتی که شرکت های آغاجاری و گچساران در فاصله ای بس دورتر در حوزه ی اختیارات این شرکت بوده است. همه ی اینها به کنار، سئوال می کنم ، آیا راه اندازی اینهمه مدیریت های عریض و طویل و خدم و حشم در پنج گروه اقماری باز خوردی جز افزایش هزینه های شرکت داشت؟ آیا نیست که امروز ملت دارند هزینه ی لج بازیهای حضرتعالی با تفکر دلسوز و رنج کشیده ی جنوب را می دهند؟
حالا پس از سالها که باز هم سیاست های شکست خورده ی دولت فعلی، در ذهن شما نهادینه شده در حالی که می بینید که قراردادهای IPCو مدل های دیگر قرار دادی تاثیری در افزایش اشتغال و رونق صنعت نداشته و از سوی دیگر با مقاومت نیروهای دلسوز و آینده نگر جنوب روبرو شده اید، براساس همان دیدگاههای گذشته و لج بازی های سابق این بار ساختار شرکت ملی مناطق نفت خیز را به هم ریخته اید تا مثلا چهره ی شیخ الوزرایی تان لطمه نبیند. آقای وزیر یادتان هست طرح های نخبگی و مدرک دوگانه دانشگاه صنعت نفت را؟ آنها به کجا رسید؟ باخوردی که داشت را لطفا بفرمایید. اگر جوابتان منفی است که باید از گذشته درس گرفته باشید واگر هم جوابتان مثبت است پس چرا حالا اجازه ی ورود به همان نخبگان نفتی در صنعت نفت نمی دهید و درها را به روی آنها بسته اید؟ آیا نیست که این وضعیت خراب و این اوضاع فشل و بهم ریخته، محصول عدم آینده نگری حضرتعالی است؟ آیا به نظر شما با کنار گذاشتن مدیران بزرگ و استخوان دار صنعت نفت به خصوص در جنوب و گماشتن یک عده جوان جویای نام که بعضی از آنها فقط کلمه ی مدیریت را از زبان دیگران شنیده اند، گمان نمی کنید که ضربه ی جبران ناپذیری بر پیکره صنعت نفت زده اید؟ واسپاری ۲۸ مخزن نفتی برای حفاری دویست و هفتاد حلقه چاه آن هم در طول ۲۴ ماه؟ کدام عقل سلیمی با این زیرساخت های فعلی دست به چنین اقدامی می زند؟ آیا نتیجه ی کار شما جز آسیب رسانی به مخازنی که متعلق به همه ی نسل های ایران هستند نتیجه ی دیگری در پی خواهد داشت؟ گیرم که بر اساس این دیپلماسی شکست خورده ی اقتصادی یک میلیون نفت بصورت شتابزده از این جوانان تحویل بگیرید خب هزینه ها و تبعات این شتابزدگی را آیا برشمرده اید؟
گیرم که این یقه پاره کردن ها به نتیجه هم برسد و صد میلیارد دلار پول در بیرون کشیدن نفت از دل زمین در فیلدهای نفتی جنوب ریختید،مگر شرایط دیپلماتیک را نمی بینید؟ آیا افزایش خام فروشی هنر است؟ عربستان ما را به عمد وارد این رقابت کرده است. آیا نیست که دارید آینده ی این ملت را می فروشید؟ آینده ی نسل هایی که نفت و گاز متعلق به همه ی آنهاست این اضطرارو شتابزدگی های غیر کارشناسی از سوی حضرتعالی نشان می دهد که در چند صباح باقی مانده از عمر وزارت قرار است چه اتفاقاتی بر سر شرکت نفت بیاید.

خوب است در این مدتی که شاید چندان هم فرصت اصلاح بعد از آن باقی نباشد اندکی به گذشته برگردید وبه طرح هایی که هیچ خروجی جز هدر دادن هزینه های ملی نداشته بنگرید و درس بگیرید آقای وزیر. بنده شاید جزء اولین نفراتی بودم که در دفاع از مدل های قرار دادی که به ورود دانش و تکنولوژی در صنعت نفت کمکی می کنند مطلب نوشتم اما حالا می بینید که قرار نیست هیچ تکنولوژی وارد صنعت شود. قرار است با همان روش های سنتی و روال سابقی که شرکت داشت کارش را انجام می داد، افزایش تولید دهید. شما را بخدا بفرمایید وقتی شرکت های بزرگ دست از همکاری کشیده اند کدام زیر ساخت را برای برنامه ی اجرایی و عجولانه تان پیش بینی می کنید؟ آقای وزیر به نظرم شما برای مدیریت این صنعت بزرگ و حساس کمی پیر شده اید. شما پیر شده اید و با این کهولت نباید هزینه های ملت را هدر دهید به خانه تان برگردید و از دوران بازنشستگی تان استفاده کنید.
در آخر سخنی هم با آقای رئیس جمهور داریم و آن اینکه جناب آقای روحانی، سهل الوصول ترین راه برای رسیدن به اهداف اقتصادی فی البداهه و ناگهانی، خام فروشی است. شما اگر با این زیرساخت نامناسب می خواهید به وزیرتان بفرمایید که افزایش تولید دهد، بدترین بلا و مصیبت را بر مخازن نفتی ایران آورده اید بگذارید پول به طریق دیگری وارد سیستم دولت شود. بگذارید گردشگری توسعه یابد منابع آب مملکت را مدیریت کنید تا کشاورزی رونق یابد. آقای رئیس جمهور دست از سر نفت بردارید که با شتابزدگی و عجله و بزن در رو، جز خرابی و مصیبت حاصلی به بار نخواهد آورد.