تاریخ انتشار خبر: 1 اسفند 1400 | 11:29:51
کد خبر : 12235
یادداشتی از منوچهر دوستی:

پولهاتو بنه به افتو وبنشین به سایه سون؛ مروری برخاطرات پنج ده سال پیش به قصد عبرت آموزی

به گزارش خبرگزاری زاگرس نشینان؛منوچهر دوستی کارشناس فرهنگی و اجتماعی و آموزشهای شهروندی در یادداشتی باعنوان:پولهاتو بنه به افتو وبنشین به سایه سون؛مروری برخاطرات پنج ده سال پیش به قصد عبرت آموزی یادم می آیدکه حدودپنجاه سالی پیش درمسجدسلیمان و محله ای که زندگی می کردم پیرمردی دنیا دیده ای درکنارما زندگی می کرد که […]

به گزارش خبرگزاری زاگرس نشینان؛منوچهر دوستی کارشناس فرهنگی و اجتماعی و آموزشهای شهروندی در یادداشتی باعنوان:پولهاتو بنه به افتو وبنشین به سایه سون؛مروری برخاطرات پنج ده سال پیش به قصد عبرت آموزی

یادم می آیدکه حدودپنجاه سالی پیش درمسجدسلیمان و محله ای که زندگی می کردم پیرمردی دنیا دیده ای درکنارما زندگی می کرد که دندان دردهان نداشت هروقت می خندید لثه های صورتی بی دندان او دراین میان کمی آزاردهنده بود.او کلاه گردی برسرداشت وگاه حرفهایی می زدکه نشان ازتجربه و عمربالای وی داشت وی درتبیین اعتبارفردپولدار جمله جالبی داشت که”پولهایت رابزار آفتاب و بنشین به سایه شون” البته آن هنگام من خردسال بودم و درکی ازاین سخن نداشتم ، اما حالا که ۵۷ سال ازسنم گذشته متوجه می شوم که پول مایه اعتباروآسایش و آسودگی است و حتی با پول می توان آدم و فکر وایده وعمل و همه چی خرید.حتی با پول می توان باستی هیلز خرید و دوست و رفیق های لاکچری وثروتمند و هزار دنگ و فنگ برای خودو خانواده خرید و مهیا کرد.بماند اینکه اگر پول و قدرت داشته باشی و پارتی می توانی ولنجک و نارمک و الهیه وفرمانیه ولواسون را هم دوستان ناب تو بزنند به نامت