پایگاه خبری تحلیلی زاگرس نشینان

به گزارش خبرگزاری زاگرس نشینان ؛ حسین علیخانی فعال سیاسی -اجتماعی در یادداشتی باعنوان: پروژه میدان دانشگاه و ترافیک،حق شهروندی یا تحقیرمردم

با بررسی برخی تحولاتِ استانی؛ مهمترین نکته‌ای که به ذهن می آید اینست که : چرا پس از تخصیصِ منابع پروژه ها اکثرا با حواشی مواجه یا در فرایند اقدام کٌند یا قفل شده‌ و فرصتِ مناسبِ تغییر و حتی آرامش را از مردم می گیرند ؟

شاید منافعِ شخصی و گروهی در استان ، فضای تحول و توسعه را محدود و مدیریت پروژه های سنگین را سخت تر کرده یا اشکال کار، جای دیگری است؟ یا شاید مبنای سیاست ورزی برخی مدیران با اجرای امثالِ پروژه کم نظیر تقاطع غیر همسطح با مشارکت پیمانکار قدرتمندی مانند قرارگاه خاتم الانبیا در میدان دانشگاه که احتمالا تا اوایل ۱۴۰۲ ادامه خواهد یافت می توانست، نقطه مثبت و ارزشمند شهری سوخته، مانند اهواز باشد یا اینکه بعلت عدم توجه به ایجاد مشکلات جدید مانند ترافیک سنگین این قسمت و عدم اصلاح عملکردهای پیرامونی به تحقیر مردم و توسعه مبدل خواهد شد ؟

شاید همه بدانند که مثلا ارزش پروژه با حداقل ۳۵۰ ملیارد تا ۵۰۰ ملیارد تومان یا بیشتر محاسبه خواهد شد و دهان خیلی ها را میبندد فارغ از اینکه دهان مردمی تشنهِ خدماتِ اساسی هنوز باز میماند اما تا زمان بهره برداری با مصیبت عدم اصلاحِ نقاط دسترسی به میدان و ترافیکِ سنگینِ نقطه اتصال با غرب شهر چه می شود؟

آیا استانداردهای آرام سازی و ایمنی شهر دراین نقطه و ترافیک این منطقه و عصبیت های پدید آمده مردم در دسترسی به غرب شهر چه می شود؟

آیا بجای اینهمه حجم محبوس شده پول در نقشه احتمالی این تقاطع به گرفتاریهای مردم تا زمان بهره برداری هم توجهی شده یا آقایان منتظرند، پیمانکار با طول زمان، پروژه را سنگین تر و سختیهای ترافیکی مردم را افزون نماید؟

آیا تخصیص منایع سیصد و چند ملیاردی حال حاضر واقعی است یا اینکه میتوانستند همزمان با چندین ملیارد مثلا: جاده ساحلی را تعریض یا برخی نقاط پیرامونش را تسطیح یا ترمیم کنند تا حجم ترافیک حتی در غیاب ماموران راهنمایی و رانندگی تسهیل گردد ؟ یا شاید اولویت شهر در توافق با پیمانکاران چنین پروژه ای با چنین مولفه هایی مشروعیت کارگزاران نظام در استان را فراهم خواهد کرد؟ یا دامنۀ تغییر بسمتِ بهبود را باید به حجم مشکلات مردم تا ۱۴۰۲ افزون نمایند؟

در همین راستا تصور کنید شرایط بگونه ای فراهم شود که منافع و ساختارهای تحول گرایانه هم بهمدیگر گره خورده یا قفل شوند لذا برای رفع مشکلات مردم چکار باید کرد ؟

آیا نماد این تحول عمرانیِ کارگشا در اهواز با اجرای طرح روگذر میدان دانشگاه (لشکرآباد)و خرابیهای برخی نقاطِ جاده ها و مسیرهای دسترسی به این میدان و ترافیک سنگین خودرو ها بجای اینکه نماد افتخار کارگزاران و مسولان و مردم باشد ؛ نمادِ تحقیرِ توسعه و مردم و ساکنینِ مسیر گلستان و شهرک دانشگاه نشده است.

بویژه اینکه، پلیس راهنمایی و رانندگی هم با کمترین حضور و تاثیرگذاری در اصلاح امور بر مشکلات طاقت فرسای ترافیکی جدید ؛ به مردم افزوده است در صورتیکه با حداقل اقدامات کنترلی و اصلاح ترافیکِ در حواشی میدان، میتوان از ضرب و زهر تاثیر در اجرای این پروژه ی بدون روزشمار بکاهند.

درهمین رابطه مردم و عقلا هم میدانند که اجرای هر طرح توسعه ای و مشابه آن باید با حداقل چالشها و مشکلات و حداکثر ترمیم های پیرامون آن با سازوکارهایِ جایگزین برای حداقل رفاه و آرامش مردم همراه گردد یا اینکه با مدیریت شهری مناسب؛ چالشها و زیرساختهای غیر همتراز با نیازهای مردم بدرستی مدیریت گردند و آنها را با کمترین آسیبهای روحی روانی و بی اعتمادی به مسولان مواجه نکنند البته هیچ مسولی هم حق ندارد حداقل رفاه ، آرامش و عدالت اجتماعی را از مردم سلب کند زیرا ابتدایی ترین اصل احیای عدالت اجتماعی و حقوق شهروندی و شهروند خوب برای افراد و جامعه ای محقق میشود که مسولان و جامعه ، حقوق فردی و جمعی خود را بفهمند و از حقوق حقه خود نیز دفاع یا مطالبه نمایند ولی برخی مسولانِ دستگاههای مختلف در اهواز باید به حفظ کرامت شهروندانی که مثلا از میدان دانشگاه یا جاده ساحلی در مسیر گلستان تردد میکنند با شنیدن و دیدن مشکلات و اصلاح حداقلِ تخریبها و رفع حداقلی ترافیک و پر کردن برخی چاله چوله ها ،اعتماد و تعلق خاطرشان را تضییع نکنند تا همین عملکرد صحیح در اجرای پل روگذر یا حداقل تاثیرِ طرح های توسعه ای را به حاشیه نرانند، مضافا عدم ترمیم یا آسفالت مناسب در همه نقاط شهر به علتِ فرسودگی مبلمان شهری و ناامن سازی فیزیکی در مسیر ترددهای خودروهای شهروندان، حق آنان را ضایع و مطالبه عمومی دیگریست لذا برای فهم بیشتر مطلب، به یک نشانه حقوق شهروندی از نگاه امام علی ع در مدت زمامداریشان اشاره و حقوق متقابل حکومت و مردم را در خطبه ۲۱۶ که بعنوان حق تعیین فرموده اند اشاره میکنیم : اصلاح جامعه به اصلاح عملکرد حاکمان و مردم بستگی دارد و سلب آن از سوی هر کسی نهی می شود.

در قرآن کریم سوره اعراف آیه ۹ و روم آیه۳۰ در مورد اصل خلقت آدم و خلق مواهب عالم برای انسان تعیین شده تا بگویند رابطه درستی بین خلقت انسان و مواهب عالم خلقت وجود دارد و حداقل این مواهب اینست که احدی حق ندارد این مواهب و رابطه را تضییع نماید لذا مهمترین خاستگاه حقوقی در اندیشه اسلامی و قران کریم به صراحت آمده : تبیان کل شی … و ارتباطاتی که از منظر فردی اجتماعی و سیاسی بدان نیاز دارد لذا برقراری قسط و عدلِ مطلوب، وظیفه حاکم و حق مردم است (حدید ۲۴/ لقد ارسلنا رسلنا بالبینات و انزلنا معهم الکتاب و المیزان لیقوم الناس بالقسط) و تامین امنیت روح و روان؛ کار و حقوق و شخصیت آدمها در آیات مختلف سفارش و از ظلم و تعدی بهر شکل ممکن نهی شده و توجه به کرامت آدمها با لقد کرمنا بنی آدم( اسرا۷۰) و جلوگیری از آزار به آدمها تاکید شده است و حرف آخر اینکه طراحی و اجرای پروژه های توسعه ای در این شهر سوخته فی نفسه عالی است اما میبایستی راهکاری فوری برای به حداقل رساندن مشکلات مردم در میدان دانشگاه بکنند و همین ترافیکِ پیرامون میدان دانشگاه را با اصلاح مدیریت راهنمایی و رانندگی و اقدام مناسب شهرداری در تعریض و تسطیح موقت، بهبود بخشیده و در حواشی میدان و جاده ساحلی هم بنحو مطلوب؛ گشایشی در رفع مشکلات ترافیکی مردم بعمل آورند.