پایگاه خبری تحلیلی زاگرس نشینان

به گزارش خبرگزاری زاگرس نشینان؛حسین علیخانی فعال سیاسی-اجتماعی در یادداشتی باعنوان:وجه تشابه خانواده  دکتر ارنست  با خانواده ایرانی؟!

رییس سازمان برنامه بودجه( معاون رییس جمهور)در ۱۵اسفند۱۴۰۰اعلام کرد  با برنامه ریزیهای انجام شده سال بهتری پیش رو خواهیم داشت و منهم مانند: مردم ایران از پیش بینی آقای میرکاظمی خوشحال میشوم،اما واقعیت چیست؟ یعنی این آقایان منابع و مصارف را واقعیتر میکنند تاسطح درآمد خانوارها بهبود یابد؟ یاکنترل تورم بارشد اقتصادی متوازن و  بهبود معیشت مردم سامان میابد یا آثار ملموس آن دیده میشود ؟آیا  برای کنترلِ  فقر و تورم ورشد اقتصادی راهکارهایی دارند؟ …

نگارنده معتقد است: با یک تحلیل ساده  به پاسخ میرسیم، یعنی حداقل ۳۰ سال است که  تورم های وحشتناک را  تجربه و آنچه تاکنون گفته شده  بعلت بی کفایتی مسولان حتی تلاشی برای به حداقل رساندنِ  مشکل نبوده یا نتوانسته اند که دو عامل داخلی وخارجی دخیل هنوز وجود دارند و  بدون درنظرگرفتن مولفه های موجود مانند: فقر و  بیکاری، معیشت، سرخوردگی جوانان؛ عدم اعتماد عمومی و رکود اقتصادی؛ خام فروشی و فسادهای سازمان یافته و  بداخلاقیهای سیاسی اجتماعی و دهها مورد دیگر بعنوان ستونهای تخریب شده داخلی این حوزه هنوز  پا  برجا هستند و در بخش خارجی هم هنوز  به رفع تحریم ها نرسیده ایم،یعنی حتی  باتوافق مجدد  باز هم ماهها طول میکشد تا از دلارهای بلوکه شده  برای بهبود ساختارها و زیرساختهای تخریب شده استفاده کنیم  بشرطی که مفسدان رانتخوار و آقازاده ها وگرگهای همه چیز خوارِ  تاسمانیِ چسبیده  به نظام و دستگاهها بگذارند  بهر حال آمارهای ماهانه و سالانه مرکز آمار ایران و بانک مرکزی و ناکارآمدی برخی وزارتخانه ها مانند: اقتصاد،کار ؛ صنعت و معدن  و…هم مزید  بر علت شده اند؛در همین رابطه خبرگزاری موج «۶ فروردین» اعلام کرد در صورت به سامان رسیدن برجام ۲۰درصد تورم کاسته میشود اما سیاست حذف ارز ترجیهی  منجر به تورم بیشترخواهد شد.

نمونه اعلامی  برای کالاهای اساسی  تا ۵۰ درصد(بنظرنگارنده در برخی اقلام تا ۱۵۰ درصدتورم) و در بخش مسکن سه سال اخیر هم  بیش از ۳۰۰% و علیرغم تغییر دولت  باز هم رشد  تورم ۴/۴۵ درصدی تا مهر۱۴۰۰(ایمنا)را  بر مصیبتهای  قبلی بیفزاییم  حال  با این حداقل ها ، معاون رییس جمهور چگونه انتظار دارند، مردم  باور کنند که درست میگویند؟ هر چند حذف ارز ترجیحی و کاهش کسری تراز عملیاتیِ  بودجه میتواند  به کاهش تورم  یاری برساند اما آیا زیرساختها ی تخریب شده  میگذارند؟ مگر اینکه  فساد سیستمی،کنترلِ هدفمندکردنِ  مخارج دولت  بر طرح های سرمایه گذاری دولتی و کمک  به احیای بخش خصوصی و زنده کردن تولید از  شعار  به شعور  تبدیل و اگر اینگونه بشود تا از خام فروشی هم  به اشتغال و تولید محصول، مبدل گردند ؟ برای احیای سطوح دستمزدی منطقی سازمان یافته هم  نیاز  به سیستم و تغییر اصلاح ساختار و مدیران کارآمد داریم .بهر حال دولت  باید نسبت به سرمایه گذاری تا تغییر ریل بنفع مردم و بهبود سرمایه گذاری در بورس و اشتغال آفرینی، اقدام عملیاتی کند و تاآن موقع  بهتر است حرفی نزندو عمل کند که دو صدگفته چون  نیم کردار نیست.

بنظر میاید این تیم اقتصادی که خودشان سردرگم و هر کدام در جزیره ای دور از مردم افتاده اند؛ مانند : خانواده دکتر ارنست یا رابینسون (طبق رمان سوییسی رابینسون)خانواده پدرسالاری که بعلت کمبود پزشک میخواستند به استرالیا  بروند تا  به مردم کمک کنند بعد از سوارشدن به کشتی ؛شب هنگام گرفتار طوفان شده و دکتر رابینسون در هنگام غرق کشتی  بعلت کمک  به دیگران نتوانستند تا سوار قایق های نجات بشوند اما عاقبت  به جزیره ای غیر مسکونی میرسند؛ اردوگاه ساحلی  برپا میکنند و متعاقبا گرفتارِ گرگهای تاسمانی (منقرض شده های ساکن استرالیادر عصر هولسن و مشابه آقازاده های امروز)آرامش را از خانواده ارنست میگیرند تا عاقبت  با طرح های دکتر راه  نفوذشان  بسته میشود و آنها از  مرغ و خروس و دو  بز آورده شده از کشتی تغذیه میکنند ودکتر رابینسون  مجددا کار تحقیق را در شرایط سخت ادامه میدهد (تحقیق برای زندگی بهتر در بحران) سپس برای پیدا کردن خوراک در جزیره تا یکسال کشاورزی را  در دستور کار قرار میدهند (مانندسختیهای ۷۵%مردم ایران) تا اینکه یکروز کشی یی از منطقه عبور وآنها  موفق  به هشیار کردنش  نمیشوند«ماننددولتهای مدعی» بعدا  بخاطر بارندگیهای شدید  به غاری پناه میبرند و اسکلت انسان ودفترچه خاطرات اریک را که از مالاریا  مرده را  میبینند و  در ادامه پسری که برای دستبرد  به آنها  میاید و  بعد معلوم میشود او هم  با یک کاپیتان کشتی مدتهاست که تنها زندگی میکنند(رییس دولت های منزوی)و آندو نفر  به خانواده اضافه و سپس زمین لرزه های مکرر و کشف آتشفشانی  بودن جزیره و  بالاخره یکسال  بعد  نجات یافته به استرالیا میروند و مابقی ماجرای کارتونی …حالا انتظار داریم حداقل  به قدرِسختی های خانواده ارنست و نه بیشتر ، قانونگذاران هم  برای نجات و  بهبود زندگی مردم در این جزیره بحران زده  با اصلاح قوانین  به کمک دولت بیایند مثلا:در ثبات قیمتهای کالاهای اساسی.اشتغال و ایجاد فضای کسب و کار  با تولید و ارتباط با  نظام بین الملل و حل  برجام و جلوگیری از فساد و دستبرد به بیت المال بکوشند تا مردم  برکشتی سالم جدیدی  سوار بشوند.

البته در بخش معیشتی هم ضروری است یارانه نقدی ثروتمندان و دهک دهم را حذف و پس از غربالگری مجددِ  یارانه بگیران که بخش قابل توجهی از انها محاسبه نشده اند از درآمد آ نها  بجای افزودن  به یارانه نقدی، اشتغال و تولید را دریابند سپس  بفکر تبعات حذف ارز ترجیحی و گرانی های  بعدی  کالاهای اساسی مردم باشند تا نظام برده داری مدرن به نظام مردمسالاری بازگردد وگرنه  با نام گذاری ودغدغه های  بجا مقام معظم رهبری در ۱۴ سال اخیر و شعار امسالِ تولید دانش بنیان و اشتغال آفرینی اگر  باز هم تحولی صورت نگیرد و شعار را  فقط  بر در و دیوار بزنند همان بهتر که  بمیرند .البته در خاتمه به ذکر نمونه تاسف باری از آمار مجردها  بعنوان مشتی از نمونه خروار میپردازم تا از یک فاجعه ملی هم رونمایی کنیم: مجردهای ازدواج نکرده ۰۰۰/۸۰۰/۱۱ نفرو مطلقه های ۶  سال گذشته حدود ۰۰۰/۳۰۰/۱  نفرند (۳ ازدواج یک طلاق  با رشد۱۶% – اینفو ایسنا) حالا دو.لتمردان بجای انتخاب اهداف، بگویند باکدام ابزاراقتصادی، تامین مالی و ارایه خدمات عمومی و آموزشی و تامین امنیت میخواهندِ موفق شوند؟ یا سازوکارهایی  برای مقابله  با فقر،تورم ،ایجاد اشتغال و مبادله تجاری  با سایر کشورها داریم؟ در گام نهایی هم  فهمیدن علل و ریشه مشکلات و چگونگی حل این مشکلات  و راه‌ حل هر کدام از مسائل را  بگویند و باورکنند: بی ثباتی مزمنِ اقتصادی ایران از زمینِ سیاست و  بی ثباتیِ سیاسی و سیاستمدارانِ  نادانِ خودخواه و اذنابشان، میگذرد.