پایگاه خبری تحلیلی زاگرس نشینان

به گزارش خبرگزاری زاگرس نشینان؛ملک محمدمکوندی فعال سیاسی-اجتماعی در یادداشتی باعنوان:نگاهی بر ادعای میخائیل اولیانوف

اولیانوف با ادعای این که روسیه و چین ایران را متقاعد کرده اند که برخی خواسته هایش را کنار بگذارد، گفت: در نهایت نیز مذاکره کنندگان پذیرفتند که رایزنی ها را بر مبنای پیش نویسی که در شش دور مذاکره قبلی به دست امده بود اغاز کنند.

بلاخره خطرات ناشی از عدم توافق در مذاکرات برجام که در مقاله قبلی به ان اشاره شد دولت ایران را بران داشت که با وساطت روسیه و چین به ادامه مذاکرات دولت روحانی برگردند و مذاکره را از ان نقطه اغاز نمایند.که باید از ان استقبال و پشتیبانی نمود.

اگراین ادعا صحت داشته باشد پذیرش دولت رئیسی و تیم مذاکر کننده مبنی بر قبول واقعیات برجام وادامه مذاکره در راستای شش دورمذاکرات عراقچی در اواخر دولت روحانی که منجر به حل ۸۵ درصد توافقات رفع تحریمی تاحد رفع تحریم از بیت رهبری، رفع تحریم های نفتی،بانکی، بیمه ای، کشتیرانی، فولاد و پتروشیمی ها شده بود را باید به فال نیک گرفت این توافق دراواخر دولت روحانی اماده امضا بود که صرفا به دلایل سیاسی و کسب کرسی های مجلس و فتح کرسی ریاست جمهوری انهم بدون در نظر گرفتن منافع مردم اجازه امضا را به دولت روحانی ندادند.اکنون که دولت فعلی با فشار روسیه و چین توافق برجام را پذیرفت و مجلس هم قید مصوبه ضد برجامی خود را زد باید ان را به فال نیک گرفت.و اجازه کارشکنی به تندروها و کاسبان تحریم ندهند.

ایران همچنان بدنبال گنجاندن سه تضمین درمتن مذاکرات برجام است:

اول:اینکه در ازای فروش نفت پول ان مستقیما به ایران وارد شود اما طرف مقابل بدلیل ترس از اینکه ابن پول صرف هزینه گروه های مقاومت در منطقه شود و یا صرف هزینه های نظامی گردد از پذیرش ان‌امتناع می ورزد. براساس برخی گمانه زنی ها انها مایلند این پول در بانک های امارات متحده عربی و زیر نظر نهاد های مالی بین المللی هزینه شود.

تضمین دوم: اینکه دولت بعدی امریکا قادر به نقض برجام نشود اما از انجائی که برجام یک توافق است و نه یک قرارداد، امریکا نمی تواند انرا به تایید کنگره و سنا برساند. اگر قوانین امریکا اجازه تصویب توافق در سنا و کنگره را می داد،بدلیل مخالفت نمایندگان و سناتور های جمهوری خواه و برخی از نمایندگان و سناتورهای دموکرات درکنگره و سناکه متاثر از لابی صهیونیست بین الملل است این اقدام امکان پذیر نبود.

تضمین سوم: ایران خواهان این است که پس از توافق برجام‌ هیچ تحریم جدیدی برعلیه ایران تصویب نشود، که طرف های مقابل ادعا می کنند توافق برجام صرفا در مورد فعالیت هسته ای ایران است و ربطی به سایر تحریم ها از جمله تحریم های حقوق بشر و موشک های بالستیک و مسائل منطقه ای ایران ندارد. در عوض انها خواهان اوردن بندی در متن برجام هستند که در اینده توافقی در رابطه با مسائل موشکی و منطقه ای ایران مورد مذاکره قرار گیرد که با مخالفت ایران‌ از ابتدای برجام در دولت روحانی مواجه بودند. علی رغم اختلاف نظر در موارد فوق بر اساس گفته میخائیل اولیانوف نماینده روسیه در اژانس بین المللی انرژی اتمی، همگی برادامه مذاکرات احیاء برجام ۹۴ که تنها مربوط به مسائل هسته ای و رفع تحریم هاست و هیچ کدام از پیشنهادات جدید در ان نیست، اتفاق نظردارند. امید است که با درایت و تدبیر طرفین این مرحله از مذاکرات به نتیجه برسد.

معلوم شد برجام سندی است تاریخی و غیر قابل انکار که ظریف و تیم او با هنرمندی و اتخاذ دیپلماسی پیچیده توانستند انرا به سرانجام برسانند و منافع ذیل را برای کشور به ارمغان اورند. این موضوع ربطی به سایر اقدامات مثبت و یا اقدامات منفی و ضعف های دولت روحانی بخصوص در زمینه های اقتصادی ندارد.این موضوع نیاز به تحلیلی دیگر دارد.

۱- از حمله نظامی به ایران توسط ائتلاف بین المللی که در یکی از قطعنامه های شورای امنیت بر ان تاکید شده بود، جلو گیری کنند. فرانسوا اولاند رئیس جمهور پیشین فرانسه دوبار به اقای روحانی گفته بود که هر ۵ کشور عضو برجام که همگی پای قطعنامه های شورای امنیت را امضا کردند از جمله چین و روسیه قبل از مذاکرات برجام قصد حمله نظامی به ایران را داشته اند که سند ان موجود است

۲- لغو ۷ قطعنامه شورای امنیت بدون جنگ و خونریزی و ساقط شدن نظام، یکی دیگر از شاهکارهای دیپلماسی پس از جنگ‌ دوم‌جهانی در دنیا بوده که به لطف خدا وتوسط تیم هوشمند دیپلماسی ایران صورت گرفته است.باید گفت تنها صدور یک قطعنامه درشورای امنیت باعث جنگ و سقوط حکومت ها در عراق، صربستان، افغانستان، لیبی و برخی از کشورهای افریقایی شده بود.

۳-رفع تحریم های بین المللی برعلیه ایران صرف نظر از خروج یکجانبه ترامپ از برجام. که البته با توافق جدید، تحریم های امریکا ازجمله خرید هواپیماهای مسافربری برداشته خواهد شد.

۴-برجام باعث شکست دو پیشنهاد امریکا در شورای امنبت سازمان ملل شد

۵- اگر توافقی در برجام‌ صورت نگیرد، سند همکاری ۲۵ ساله ایران با چین عملیاتی نخواهد شد و روسیه هم نمی تواند قرارداد همکاری ۲۰ ساله با ایران را منعقد نماید.

۶- در نبود برجام هیچ کشوری منافع ملی خود را برای ایران به خطر نمی اندازد و مراودات تجاری و اقتصادی ایران بسیار به سختی انجام می گیرد.تحریم های یک جانبه امریکا با تحریم های بین المللی مصوب شورای امنیت بسیار متفاوت هستند بعلاوه الزام قانونی و دامنه های گسترده تری دارند

۷- برای اولین بار پس از جنگ جهانی دوم فرایند هسته ای یک کشور توسط مجامع رسمی بین اللملی به رسمیت شناخته شد.

۸- بدون برجام سیاست خارجی دولت رئیسی و یا هر دولت دیگر برمبنای روابط با همسایگان و کشورهای خاورمیانه بدلیل وجود منع مراودات اقتصادی و تجاری با ایران، قید شده در قطعنامه های بین المللی مصوب شورای امنیت قابل اجرا نخواهد بود.و تنها در حد حرف باقی خواهند ماند.

۹- ازاد سازی ۱۵۰ میلیارد دلار از دارایی های ایران در خارج و ورود انها بداخل کشور که متاسفانه بخشی از ان درجاهای دیگر هزینه شد و همچنین ارسال چندین میلیارد دلار پول نقد توسط هواپیما از امریکا به ایران از مزایای دیگر برجام برای ایران بود.

۱۰-اگر همگام با ورود شرکت های نفتی و تجاری وخودروسازی المانی، انگلیسی، فرانسوی،ایتالیایی، چینی و روسی اجازه داده می شد شرکت های امریکایی “که اصل توافق ابتدا با انها درکشور عمان صورت گرفت و سپس به وین منتقل شد” در پروژه های اقتصادی حضور داشته باشند، امکان خروج یک جانبه امریکا از برجام توسط ترامپ با مشکل مواجه می گردید.اهمیت حضور این شرکت ها در ایران بالاتر از مصوبه برجام توسط کنگره و سنا بوده است. پیمان اب و هوایی پاریس ، پیمان کشورهای اقیانوس ارام بین امریکا مکزیک و کانادا و پیمانهای دیگر که مصوبه کنگره و سنا را داشتند نتوانست مانعی برای خروج ترامپ از این پیمانها شود.

۱۱- اوباما پس از توافق برجام بارها گفت: ایران روح برجام را نقض کرده است متاسفانه گوش شنوایی در ایران نبود.روح برجام همان مراودات اقتصادی بود که پس از خروج ترامپ از برجام ودر سه هفته مانده به حکومت ترامپ،پمپئو وزیر خارجه امریکا اعلام کرد: ما تحریم ها را برداریم که سودتجاری و اقتصادی ان را فرانسه، المان، ایتالیا، المان، روسیه و چین ببرند این حرف همان حرف اوباما بود که می گفت ایران روح برجام‌را رعایت نکرده است. تکرار می کنم نظام در اواخر دولت احمدی نژاد در کشور عمان ابتدا با امریکا به توافق رسیده بود “که البته احمدی نژاد بدلیل اینکه بدون نظر مقام رهبری و شورای عالی امنیت ملی بدنبال توافق با امریکا بود، خودش را از این موضوع کنارکشید. حتی به دکتر صالحی هم توصیه نمود که در مذاکرات عمان شرکت نکند.”سپس مذاکرات وین با ۱+۵ شروع شد.اگر بخواهیم بدون تعصب و بر مبنای واقعیت ها قضاوت کنیم نقض برجام ابتدا توسط ایران با عدم اجازه به ورود شرکت های امریکایی در پروژه های اقتصادی ایران و سپس توسط ترامپ صورت گرفته است در حقیقت هردو کشور ایران و امریکا مقصرهستند.ممکن است گفته شود در مفاد توافق برجام اشاره ای به مراودات اقتصادی نشده است اما برداشتن تحریم ها و روح حاکم در پشت پرده برجام همگی دال بر تبادل اقتصادی داشت. همانطور که که سایر کشورهای عضو برجام سراسیمه هیئت های اقتصادی و سیاسی خود را روانه بازار ایران کردند، شرکت های امریکایی هم‌ می توانستند همگام با سایر کشورها در اقتصاد ایران حضور داشته باشند. اگر مسئولان ایران خواهان ضمانت اجرای مفاد برجام برای اینده هستند. هیچ ضمانتی قوی تر ازحضور شرکت های اقتصادی، نفتی، تجاری، صنعتی و عمرانی تمامی کشور های طرف برجام در اقتصاد ایران وجود ندارد .

۱۲-ایران‌پس از برجام از انزوای بین المللی همانند انچه که بر کره شمالی حاکم است بیرون امد و در سازمان ملل و شورای امنیت و سایر نهادهای بین المللی بعنوان یک کشور متعهد به قوانین بین الملل شناخته شد. بنابراین دولت رئیسی و یا هر دولت دیگر و گروه های فشار و کاسبان تحریم و دولت های پنهان و موازی مجاز نیستند با عدم اجرای برجام کشور رابه سمت جنگ،انزوای بین المللی‌، تحریم های بین المللی که نتیجه ان فقرو فروپاشی اقتصاد و اجتماعی و معیشتی است، ببرند و به جای مردم ایران تصمیم بگیرند. توافق برجام وبرقراری مراواده و رابطه متوازن با تمام کشورهای دنیا اعم از شرق و غرب که امنیت ایران را تضمین می کند و از زیادخواهی قرارداد های یک جانبه می کاهد، خواست عمومی اکثریت قریب باتفاق مردم ایران است اگر کسانی شک دارند کافی است رفراندومی در این زمینه برگزار کنند هرچه ملت گفت انجام دهند.در هرحال توافق در برجام توسط دولت رئیسی باعث خوشحالی مردم وگروه های سیاسی علاقه مند به نظام و اب خاک کشور خواهد شد..

۱۳-رفع تحریم های تسلیحاتی ایران یکی دیگر از مزایای برجام است که ایران را به واردات نیازهای تسلیحاتی از جمله جنگنده های هوایی و …و همچنین صادرات سلاح های ساخت داخل در چهار چوب قوانین بین الملل قادر می سازد.