پایگاه خبری تحلیلی زاگرس نشینان

به گزارش خبرگزاری زاگرس نشینان؛ منصور کاوسی بازنشسته فرهنگی ناحیه ۲ اهواز در یادداشتی باعنوان :ناترازی عدالت در پرداخت مطالبات فرهنگیان

دوشنبه ۲۶ شهریور ماه ۱۴۰۳ فرهنگیان بازنشسته برای چهارمین بار  از سراسر کشور راهی تهران شده و تجمع صنفی در مقابل سازمان برنامه و بودجه برگزار نمودند، زیرا بعد از شنیدن وعده های پوچ و بدون نتیجه از این همه ظلم، بی عدالتی، نابرابری و تبعیض در حق خویش به ستوه آمده، برای تعیین تکلیف کف خیابان را مناسب مطالبه گری و رساندن صدای مظلومیت خویش به گوش تصمیم سازان و تصمیم گیرندگان تشخیص دادند.

باید یادآوری  شد قبل از برگزاری تجمع چهارم، این قشر صبور و نجیب تمام راهکارهای منطقی را محترمانه و با صبوری وصف ناپذیری به حاکمیت و دولت به صورت گسترده گوش زد نمودند، اما دریغ از دریافت یک پاسخگویی منطقی و اطمینان بخش، از ثبت شکایت در دفتر رهبری، دیوان عدالت اداری گرفته تا نوشتن صدها نامه و پیامک به روسای قوای سه گانه بخصوص ریاست جمهوری، وزیر آموزش و پرورش و معاونین، اکثریت نمایندگان مجلس به ویژه اعضای کمیسیون آموزش و تحقیقات و…..، دریغ از یک اقدام عملی بجز، وعده دادن بدون پشتوانه و…..

وقتی صحبت از کرامت انسانی می‌کنید، وقتی دم از سیره نبوی می‌زنید، وقتی از علوی بودن حکومت می گویید، آیا آنچه را تبلیغ می‌کنید، در عمل هم اینگونه است؟
طبق آموزه های دینی و سخن معصومین ” قبل از اینکه عرق کسی که برای شما کاری را انجام داده است، خشک شود، مزد او را باید بپردازید و….”
آیا بعد از یک سال، به نطرتان، هنوز عرق معلم خشک نشده است که حق و حقوق وی را پرداخت کرده، بعد از سی سال خدمت صادقانه به او آرامش دهید؟ مهمتر از همه  چرا در طی این مدت  به معلمان دروغ می‌گویید؟ چرا وعده دروغ می‌دهید؟ چرا بی‌اعتمادسازی می‌کنید و…..
فرهنگیان چندین و چند بار فریاد زدند، مطالبه‌گری کرده و حق خواهی نمودند، تظلم خواهی کرده و به تمام ارکان حاکمیتی و دولتی نامه نوشته، پیام داده، پیامک زده، به تمام نمایندگان مجلس به خصوص نمایندگان عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات نامه نوشته، حضوری مشکلات را مطرح و هزاران پیامک برای آنان ارسال کردند، اما هیچ کدام اقدام شایسته و در شأن معلم انجام نداده، فقط وعده و وعید بدون عمل دادند.
معلمان بازنشسته ی  ۱۴۰۲ در طی این چهار تجمع  چند خواسته ی برحق، واضح و بدون پیچیدگی خاص دارند که به شرح زیر مطرح می شوند :
اول : پاداش پایان خدمت
در طی سنوات خدمت طبق قانون از حقوق معلمان مبلغی کسر می شود ( بدون یک روز تاخیر) که در پایان دوره ی خدمت باید جمع بندهایی از آخرین حکم در  سی ماه  ضرب و مبلغ حاصل به عنوان پاداش به ذی نفع پرداخت شود که متاسفانه آموزش و پرورش برای این پاداش که برداشت از حقوق معلم در طی سی سال بوده، سقف تعیین کرده است که مبلغ در نظر گرفته شده برای بازنشستگان ۱۴۰۲ معادل ۵۲۰ میلیون تومان می باشد.
حال با توجه به وقفه ی یک ساله در پرداخت این حق قانونی و با عنایت به کاهش ارزش پول ملی و افزایش افسار گسیخته ی تورم، حداقل نیمی از ارزش و قدرت خرید این مبلغ از دست رفته است.
مساله ی بعدی، بهره و سود این ۵۲۰ میلیون بصورت ماهانه می باشد، اگر معیار را بانکداری اسلامی بدون ربا و بهره ی جاری کشور قرار دهیم، با همان سود ۲۳ درصد فعلی ، تقریبا ماهی ۱۳ میلیون که معادل نصف حقوق ماهانه ی معلمان بازنشسته می باشد ضرر این قشر از عدم پرداخت پاداش پایان خدمت خویش می باشد، به عبارتی در هر ماه بابت تاخیر پرداخت این پاداش فرهنگیان بازنشسته ۱۳ میلیون ضرر می کنند.
دوم : اجرای کامل رتبه بندی و پرداخت معوقات
  اجرای رتبه‌بندی به صورت کامل طبق مصوبه ی مجلس عملیاتی نشده، متاسفانه به دلیل اجرای ناقص این قانون و ضعف نظارت ، افزایش حقوق حاصل از این قانون، شش ماه از سال ۱۴۰۰ معوق ماند، حال ۳ سال از پرداخت نکردن این مآب التفاوت گذشته است ، و برای عدم پرداخت این معوقه پاسخی منطقی به مطالبه ی بر حق معلمان ذی نفع داده نشده ، از طرفی در احکام بازنشستگی به جای ۲۴ ماه، میانگین  ۱۸ ماه ارتقا حقوق برای بازنشستگان ۱۴۰۲ محاسبه شده است که ضرر هر فرهنگی از این ظلم ماهانه رقمی بین ۱ تا ۳ میلیون می باشد.
سوم : اعمال رتبه های اعتراضی و ارتقایی

طبق گفته ی مسولین وزارت آموزش و پرورش بالغ بر ۶۰ درصد فرهنگیان نسبت به رتبه های دریافتی خویش معترض و ثبت بازبینی و بررسی مجدد نموده بودند که بخش اعظم این اعتراضات وارد بوده و منجر به ارتقا رتبه ی آنان شده است، با توجه به این مهم که اعلام نتایج اعتراضات به مرور و از شهریور ماه ۴۰۲ بوده است در احکام فرهنگیان بازنشسته مبلغ حاصل از ارتقا رتبه در حکم بازنشستگی آنان اعمال نشده است که با توجه به رتبه و…. برای همکاران رقمی متفاوت بوده و در طی این یک سال از دریافت آن محروم شده اند.
با عنایت به نوشتار بالا، جهت ارج نهادن به شان و منزلت معلمان بخصوص پیشکسوتان، دلجویی از آنان، جبران خسارات ایجاد شده، پاسخگویی منطقی به مطالبات بر حق بازنشستگان، اجرای عدالت و پرهیز از تبعیض، اقدام با ضرباهنگ فوری می تواند گره گشای مشکلات پیش آمده که حاصل از عدم شفافیت و ضعف مدیریتی متولیان ( وزارت آموزش و پرورش، سازمان برنامه و بودجه و صندوق بازنشستگی)است، باشد.

بیست ششم، شهریور ماه، هزار و چهارصد سه.