به گزارش خبرگزاری زاگرس نشینان؛شهرام احمدی فعال سیاسی-اجتماعی در یادداشتی باعنوان:سال رو به تمام شدن است، چرا تبدیل وضعیت پرسنل شهرداری اهواز انجام نمی شود؟ اگر بخواهیم این ارزیابی را داشته باشیم که آیا شورای ششم شهر اهواز تا کنون در آزمونهایی که داشته، رو سفید از آب در آمده است یا نه، کارنامه همین […]
اگر بخواهیم این ارزیابی را داشته باشیم که آیا شورای ششم شهر اهواز تا کنون در آزمونهایی که داشته، رو سفید از آب در آمده است یا نه، کارنامه همین مدت کوتاه هم بسنده می کند. شورایی که با ایده عمومی تحول و ایده خصوصی نام زدایی از شهرداری پا به میدان گذاشته بود، تاکنون عملکرد خاصی در حوزه های عمرانی و خدماتی از خود نشان نداده است. اگر دوره کوتاه سرپرستی عالیپور را که عملکرد اجرایی و میدانی بیشتری داشت را در نظر نگیریم – عملکرد شورای ششم در دوران شهرداری رضا امینی بر تمرکز بر سر و سامان دادن به مسایل ستادی، در آمدی و پرسنلی گذشته است. نکته ای که البته اهمیت زیادی هم دارد، اما شاید پرداختن بیش از حد به آن شهردار را در خانه اول متوقف وغافل کند، نکته مثبت شورای ششم در حوزه پرسنلی بستن راه های بی در و پیکر شهرداری در وارد کردن نیروهای جدید و حجیم تر شدن بدنه شهرداری بوده است.
اما در همین حوزه مهمترین مسئله روز شهرداری که مسئله تبدیل وضعیت پرسنل است، با غفلت و ابهام مواجه شده. جای آن دارد که شورای شهر و شهردار منتخب در این زمینه شفافتر تر عمل می کرد و به انتظار درازمدت نیروهای حجمی و شرکتی در تبدیل وضعیت قراردادهای کاری پاسخ شفاف و مناسبی می داد.
علیرغم گذشت مدت مدیدی از بخشنامه تبدیل وضعیت پرسنل و اعلام زمان آزمون و تهیه لیستهای مکرر و حتا اعتراضات مکرر، هنوز ابهامات زیادی در این خصوص وجود دارد و نبود شفافیت، نگرانی خانواده های پرسنل از آینده شغلی نان آوران خود را روز به روز افزایش می دهد، البته شنیده شده تبدیل وضعیت جمعی از این پرسنل که توانسته اند مدارک ایثارگری ارائه کنند در حال انجام است، اما این نوع تبدیل وضعیت هم از چند جنبه قابل نقد است.
اول آنکه ارائه کردن و پذیرش سوابق ایثارگری از دقت بالایی برخوردار نبوده و شنیده می شود صدور گواهی ایثارگری از مراجع صادر کننده و پذیرش آن از جانب امور اداری شهرداری با اغماض و آسانگیری مواجه شده است و به دلیل تعدد مراجع صدور گواهی و عدم وجود وحدت رویه خاص در نظارت، پذیرش و صحت سنجی آن دقت و صحت آن ها را زیر سئوال برده است.
دوم آنکه بعضی از نیروهای حجمی با سابقه بالای ۱۴-۱۵ سال فعالیت در شهرداری اهواز به صرف عدم توانایی در اثبات سوابق ایثارگری والدین از تبدیل وضعیت جامانده اند، در مقابل کسان دیگری توانسته اند با استفاده از این تصمیم با کمترین سابقه خدمت، مراحل تبدیل وضعیت خود را به پیش ببرند، که این خود اجحافی در حق نیروهای قدیمی تر است. انتظار می رفت حال که شورای جدید، تمرکز خود را بر مسائل ستادی و مالی شهرداری گذاشته، مسئله تبدیل وضعیت پرسنل حجمی و قراردادی، جناحی و طیفی نگاه نکند، چرا که اکثر پرسنل با سوابق بالای ده سال اکنون بهار عمر خود را در مشاغل شهرداری سپری کرده و به میانسالی نزدیک می شوند و شرعا” و اخلاقا” نمی توان حق بهره مندی از مزایای تبدیل وضعیت را از آنها گرفت و به عده ای با سوابق بسیار کمتر که دارای پشتوانه های سیاسی و جناحی قوی تر هستند، ترجیح داد.
با این اوصاف از شهردار اهواز انتظار می رود، باتوجه به نزدیک شدن به اتمام مهلت بخشنامه مذکور مسئله حساس تبدیل وضعیت پرسنل را به سرانجام مشخصی برسانند.