پایگاه خبری تحلیلی زاگرس نشینان

 زاگرس نشینان ـ مریم رجایی: متاسفانه به دلیل کم کاری و ضعف مدیران بخصوص در حوزه ی فرهنگ و سیاست، نزدیکی و همزیستی اقوام متعدد خوزستان به جای اینکه بعنوان بزرگترین فرصت تلقی شود و به صورت بنیادین در پاسداشت منافع و امنیت استان، برنامه های اصولی داشته باشیم؛ شاهدیم حتا چنین اتفاقات بایسته و قابل تقدیری که به سادگی در دیگر استان ها رخ می دهد؛ در خوزستان، همواره با حاشیه آفرینی و مخالفت های عجیب و غریب از ناحیه ی آدمهای مغرض، امکان عملی شدن نمی یابد و یا به سختی رخ می دهد.
از اتفاقات شعف برانگیز برای مردم اصفهان در سال گذشته و  اواخر  اسفند سال ۹۶ می توان به نام گذاری خیابانی به نام سردار “بی بی مریم بختیاری  “توسط شورای نامگذاری معابر و اماکن شهری  استان اصفهان اشاره کرد، که این خیابان در  حد فاصل، خیابان طالقانی و خیابان مسجد سید قرار دارد. با اینکه بی بی مریم خاستگاهی بختیاری دارد، ولی مردم اصفهان نیز به خود می بالند که آرامگاه این شیرزن بختیاری در تاریخ معاصر نقشی زیبا و نوستالژیک و موثر ایفا کرده است، در این شهر واقع شده است.
از بی بی مریم، شیر زن بی بدیل تاریخ معاصر ایران، تصویر زنی باموهای مجعدمشکی، لچکی بر سر، عینکی فلزی به چشم، لبخندی دلنشین، مشت های گره خورده و لباسی سیاه که در عزای پسرش علی مردان  خان نشسته، به جا مانده است. بی بی مریم، دختر حسین  قلی خان ایلخانی، خواهر سردار اسعد بختیاری و مادر علیمردان خان بختیاری بود. دلاوری و رشادت های وی در جریان فتح تهران و دوران مشروطیت غیرقابل انکار است.
در زمان کودتای سال ۱۲۹۹که دکتر محمد مصدق، حاکم فارس پس از عزل از اصفهان وارد ایل بختیاری شد، بی بی مریم به او پناه داده و ماه ها پذیرای او بود. چنان که دکتر مصدق در خاطراتش وقتی از او می پرسند چند مرد در ایران می شناسی؟می گوید در ایران تنها یک مرد وجود دارد و آن هم سردار مریم بختیاری است.  دکتر باستانی پاریزی تاریخ دان معاصر می گوید:در همین کوهستان زنی می زیسته که برابر صد مرد در سرنوشت تاریخ معاصر ما دخیل بوده است و  مقصودم «بی بی مریم بختیاری» است.
او تنها زنی است که به پاس شجاعت و مبارزات  خود علیه استبداد و سیاهی و تباهی  فضای سیاسی و فرهنگی و اجتماعی  زمان خود در ایران، نشان ها ومدال های جهانی از جمله صلیب آهنین بالاترین نشان امپراتوری آلمان را دریافت کرده است.
او اولین گام ها را در حمایت از حقوق زنان در ایران در دوره ی قاجار برداشت.دفترچه ی خاطراتی از این زن فرهیخته بر جای مانده است که خاطراتش را در نهان و خلوت خویش نوشته است. سردار بی بی مریم دریادداشتی در دفترچه ی  خاطراتش می گوید:چرا زن های ایرانی می بایست در گوشه ی خانه در بروی آنها بسته باشد؟ وقتی زن های اروپایی را می بینم که اینجور مردانه کار می کنند و این همه وجود آنها به درد وطن خود می خورد ، به حدی افسوس می خورم ، به حدی از حال طبیعی خارج می شوم که تمام عصب های من تیر می کشد.مثل اینکه می خواهم دیوانه شوم. آیا زن انسان نیست ؟آیا خلقت او غیر از خلقت مرد است؟
از دغدغه های این زن یگانه و بزرگوار داشتن کشوری آزاد و متمدن بود  و از درگاه خدا برای رهایی  ایران از قید استبداد ، التماس و استمداد می کرد. در خاطراتش اشاره می کند: ایکاش ، ما هم روزی خود را در سایه ی تمدن می دیدیم و پای خود را روی زمین تمدن می گذاشتیم. افسوس که من می میرم و آن روز را در ایران،  به خصوص دربختیاری نخواهم دید.
سردار بی بی مریم ، چراغ افتخار بختیاری ها در تخت فولاد اصفهان به دور از سرزمین بختیاری به خاک سپرده شده است و مهمان دائم اصفهان است.
اگر مسیرتان به قبرستان تخته فولاد افتاد پیشنهاد می کنم حتمن  از تکیه ی  زیبای خاندان بختیاری که با یادبودها و سنگ های مزار مرمرین مزین شده است دیدن کنید.