پایگاه خبری تحلیلی زاگرس نشینان

به گزارش خبرگزاری زاگرس نشینان؛حسین علیخانی فعال سیاسی-اجتماعی در یادداشتی باعنوان: تشکلها بجای نشست فرمایشی با ارباب حلقه ها بفکر اجماع ملی باشند. 

 دهه فجر انقلاب اسلامی ایران آغاز تحولات تمدن ساز ایران اسلامی  با رهبری امام خمینی«ره» و ایجادِ استقلال ؛ آزادی و تحقق جمهوری اسلامی در سرزمینی بود که در حوزه جامعه شناختی و گفتار سیاسی، با نظام معنایی گفتمان انقلابی و مقاومت در برابر ظلم  با تحقق سازندگی ؛ اصلاح حکمرانی، عدالت و اعتدالِ اجتماعی و سیاست گذاریهای عمومی در جهت منافع مردمی و ملی بود و البته هنوز در آرزوی کارآمدیِ  بیشتر برای دولت و آرامش مردم هستیم تا پایداری در همه حوزه های سیاسی اجتماعی؛ اقتصادی و فرهنگی را شاهد باشیم اما اکنون درشرایط سخت تحریمها و لزوم توجه به دیپلماسی منطقه ای و جهانی و صیانت از منافع ملی  با سیاستگذاریهای جدیدیم تا به دور از خودمحوری ها و تندرویهای جناح ها با اجماع ملی در برابر قدرت نرم امریکا که از هر ابزاری برای شکستن ملت ایران استفاده میکند ؛ راهی بیابیم بسمت توسعه ملی در همه حوزه ها، بالاخص اقتصاد درون زا و  بهبود سیاست خارجی توسعه گرا درمنطقه پرمناقشه جهت افزایشِ قدرت منطقه ای و قدرت امنیت ملی  و پیوستن مجدد به جامعه و صحنه های جهانی و مدیریت استراتژیک جدید برای حل کنشها و  برخی تضادهای منافع ایران …البته  با درک و حل تعارضاتمان  با جامعه جهانی زیرا تخریب قدرت نرم امریکا در دو دهه اخیر کار را به جایی رسانده که دوستان ایران هم از آنها تبعیت میکنند و اولین اقدام دیپلماسی عمومی و منطقه ای با ایجاد فرصتهای جهانی در برابر ظلم امریکاییهاست بهر حال کشورها حتا دوستان ایران هم به مقاصد راهبردی خود می اندیشند و ساده انگاریست که هنوز از این فرصت اندک، بنفع منافع ملی خویش بهره برداری نکنیم هر چند مدتهاست ارتباط دولت و ملت یا حکومت و ملت را خدشه پذیر کرده ایم و هنوز با جنجالهای بیهوده جناحی و خودمحوریهای ساده اندیشانه بدنبال منافع شخصی هستیم لذا  هرگونه تصمیمی که نتایجش بنفع مردم و صیانت از کشور نباشد باید مورد  نقد قرار گیرد؛ بهمین منظور امسال هم علیرغم تحریمهای سخت و فسادهای اعتماد سوز  بیشمار مردمی در نمونه مشارکت مردم در بورس و تخصیص بودجه برای پروژه های عمرانی و ملی که حیف یا میل میشوند مواجهیم البته علیرغم سختیهای بیشمار اقتصادی  نسبت به برخی دولتها و مدعیان اروپایی و امریکایی باز هم در دوران کرونا و اضمحلال اقتصادی، پیشرو و مانا هستیم اما  در هیچ شرایطی اجازه ندهیم ظلم با هر چهره ای؛ پروژه های اعتماد سوزی مردم را تداوم بخشند.لذا  پروژه های مختلفی در اقصی نقاط ایران و خوزستان در دهه فجر به بهره برداری رسیدند و برای این مهم معاون اول رییس جمهور شنبه یکشنبه گذشته  به اهواز  آمدند ؛ اما صد حیف که  شنبه شب  با حضور  برخی فعالان فرهنگی اجتماعی و سیاسی و  با هماهنگی غیرمتعارف فردی از اصلاح طلبان  بجای اداره سیاسی کم خاصیت استانداری، جلسه ای فرمایشی  با حضور معاون اول  برگزار و با انتخاب ویژه  برخی حاضرین هم  به تمجید و ایراد سخنان کوتاهی پرداختند تا فرصتی برای تطهیر ارباب حلقه ها در استان  فراهم نمایند. البته بجز عده ای قلیل از مهمانان محترم دعوت شده اکثر خواص و سیاهی لشکرهای همیشگی  با حضورشان از محبت  به نماینده عالی دولت دریغ ننمودند آنهم در برابر معاون اولی که با یکی از تصمیمات نادرست خویش برخی مولتی میلیاردرهای ویژه خوار دولت را  با  تدبیر جنابشان پس از تخصیص ارز ۴۲۰۰ تومانی جهانگیری  به نان و نوای پانصد هزار میلیارد تومانی رانتخواری از بیت المال  به جیب نامبارکشان ریختند تا در واردات اقلام اساسی مردم به اصطلاح، یاریگر دولت  شوند اما حداکثر آنها با استفاده از فرصت بادآورده در تصمیم اشتباه معاون اول  به سورچرانی مشغول و اعتماد سوزیهای مردم نسبت به آقایان را  بیشتر نمودند ؛ همین  تصمیمات اشتباهی از سوی آدمهای اشتباهی دولت در خوزستان  دغدغه نگارنده در این نوشتاراست تا بگویم ارباب حلقه ها با برخی انتصابات و دستیابی ویژه خوارانِ پیرامونشان؛ بسیاری از امور اجرایی استان را قفل و سالهای سال  بدون واسطه و  با واسطه هنوز هم به رانت خواری و دلالی اقتصادی و سیاسی مشغولند تا مردم نگران از معیشت؛ در حسرت بمانند که: به چه علت پس از اینهمه دریافت بودجه ؛ تحولی جدی در حوزه های مختلف رخ نداده ؛ هر چند باور داریم در نظامهای تحول خواه و در حال گذارِ  مشابه ما ، فساد و  بداخلاقیهای سیاسی اجتماعی و اقتصادیِ  نهادینه شده مانع توسعه های حداقلی میشود تا شاهد باشیم برخی از اذناب ارباب حلقه ها در استان،منافع اقتصادی مشخصی  برای خودشان تعریف میکنند وگویی ارث پدرشان را از مردم و دولت، طلب دارند ؛ اما  بهرحال استانی با اینهمه دریافت بودجه دولتی آنهم از دولت بی پولی که خود درمانده  خیلی بدیع است. در کتاب ثروت عمومی شهرها، نوشته داگ دتر و استفان فولستر، درباره تقویت رشد و شکوفایی اقتصادی با بهره‌برداری از دارایی‌های پنهان شهرها آمده  در هر جایی از جهان آمده که دولت‌های مرکزی از میزان کمکهای خود به شهرهایی که دچار کمبود منابع هستند به ‌شدت می‌کاهند و در کنار این مشکلی که برای شهرها پیش آمده  نیاز فوری به سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌های رو به ویرانی مراکز بزرگ شهری احساس می‌شود ؛کتاب ثروت عمومی شهرها، راهکاری در اختیار مدیران شهرها می‌گذارد تا سرمایه‌های مورد نیاز برای تراز کردن بودجه برای امثال شهرداریها، پر کردن چاله‌ چوله‌های معابر و تقویت و  بازسازی پل‌ها و تونل‌های مستهلک‌شده را فراهم نمایند.حالا بقول نویسنده  ما می‌توانیم شهرهایمان را به مکان‌هایی عالی برای زندگی، کار و تفریح و سرگرمی تبدیل کنیم؟اما با این فرایند و این مسولان  خیال باطلی نیست؟ درهمین کتاب آمده :یکی از نشانه‌های هشداردهنده،کاهش امید به زندگی کم‌درآمدها  در بسیاری از شهرها  و درسرتاسر جهان ،در بسیاری از شهرهای بااقتصاد ضعیف‌، میلیون‌ها نفر را در شرایط نامناسب زندگی قرار میدهند و عامل نخست آن مدیریت ضعیف شهرها و ایالتهاست اما در همین شرایط سخت کشور و تخصیص بودجه های عمرانی از منابع دولتی و ارزی هنوز کسی نمیداند در خوزستان چگونه هزینه میکنند که هیچکس تغییری بنفع مردم نمیبیند، بجز حلقه پیرامون ارباب حلقه ها؟ در همین کتاب ذکر شده که در دهه‌های آینده چند میلیارد نفر دیگر به ۱.۵ میلیارد نفری که اکنون در چهار هزار شهر جهان با جمعیت بالای ۱۰۰ هزار نفر زندگی می‌کنند افزوده خواهند شد هنگامی‌که تعداد زیادی از شهرهای یک کشور موفق به خلق ثروت اقتصادی، اجتماعی و انسانی نمی‌شوند کل کشور هم روبه افول اقتصادی می‌گذارند و چه کسانی در این افول نقش آفرین بوده اند ؟ لذا همه شواهد و عملکردهای مسولان و تیم اقتصادی دولت تاکنون  نشان میدهد که در شرایط سخت کشورعلیرغم تلاشهای بی وقفه و برخی اقدامات ارزشمندشان؛ هنوز هم به طرح گره گشایی برای عبور از وضعیت بد اقتصادی  نرسیده اند و در همین راستا اکثرمردم  و خوزستانیها زير فشار مشکلات اقتصادي و تورم له  شده اند و هنوز چشم‌انداز مطرحی دیده نمیشود و  باز هم بسیاری از دولتمردان و تندروهای همه جناح ها بهر شکل ممکن از رانتهای جناحی و مهره چینی های بیخردانه و بدون توجه  به آلام مردم استفاده میکنند و این مصیبت در خوزستان هزار بار بیشتر از سایر نقاط کشور است.پس هشیار باشیم تا در نشستهای فرمایشی تطهیرکننده فقط مستمع نباشیم و توسعه ملی در لوای همگرایی ملی را به تقویت هویت و منافع ملی پیوند زنیم و توسعه پایدار و در شان مردم را  به آدمهای خوش فکر عملگرا و فراجناحی بسپاریم و اجماع درون حزبی را  به اجماع ملی پیوند بزنیم 

.