تاریخ انتشار خبر: 9 اردیبهشت 1401 | 15:38:24
کد خبر : 12947
یادداشتی از شهرام احمدی:

بحران در بدنه شهرداری اهواز جدی است؛لیست بندهای پشت صحنه هشدارها را جدی بگیرند

  به گزارش خبرگزاری زاگرس نشینان:شهرام احمدی فعال سیاسی-اجتماعی در یادداشتی باعنوان:بحران در بدنه شهرداری اهواز جدی است،لیست بندهای پشت صحنه هشدارها را جدی بگیرند. شورای انتصابی استعفا – استعفا شهردار اصفهانی استعفا استعفا   امینی باندت رو بردار و برو اینها بخشی از شعارهایی بود که پرسنل شهرداری اهواز در روز چهارشنبه در یک هوای […]

 

به گزارش خبرگزاری زاگرس نشینان:شهرام احمدی فعال سیاسی-اجتماعی در یادداشتی باعنوان:بحران در بدنه شهرداری اهواز جدی است،لیست بندهای پشت صحنه هشدارها را جدی بگیرند.

شورای انتصابی استعفا – استعفا

شهردار اصفهانی استعفا استعفا

  امینی باندت رو بردار و برو

اینها بخشی از شعارهایی بود که پرسنل شهرداری اهواز در روز چهارشنبه در یک هوای بارانی و در حالیکه از دریافت حقوق خود در شب های منتهی به عید فطر نگران هستند سر دادند، سئوالی که مطرح می شود آن است که ریشه بحران های پرسنلی در شهرداری کجاست و چرا به این نقطه رسیدیم؟

وقتی از چندماه قبل اخبار مکرر عدم جمع آوری زباله در برخی مناطق و اعتصاب کارگران به گوش می رسید، همیشه این توجیه وجود داشت که کارشکنی برخی پیمانکاران عامل این اعتصابات و وضع خدماتی شهر است، اما اکنون پرسنل ستادی و کارمندان رسمی شهرداری ساختمان مرکزی هم به جمع معترضین سیاستهای پرسنلی شورای ششم پیوسته اند .

نشانه های بروز یک فاجعه پرسنلی در شهرداری آشکارتر شده است و این موضوع مسئولیت لیست بندهای پشت پرده ی شهرداری و فرمان کنترل از راه دوری را که می رانند، دوچندان کرده است.

شورای ششم از ابتدای روی کار آمدن با بحران عدم مشروعیت مواجه بود چرا که اکثریت اعضای آن برای رای دهندگان گمنام و در شرایط سئوال برانگیزی معرفی شدند، با اینحال اگر این شورا درایت به خرج می داد، بازهم امکان پذیرفته شدن از سوی افکار عمومی را داشت.

اما رفتار اعضای شورا این حس را القا کرد که از ابتدا بنا را بر تقابل با بدنه شهرداری گذاشته اند، رفتارهای دلسرد کننده شورا با انتخاب شهردار غیر بومی، به کارگیری افراد سیاسی و غیر اجرایی و دستکاری حقوق و دستمزد پرسنل به اوج رسیده است، اینک تصور پرسنل شهرداری آن است که این شورا تلاش دارد با پس زدن توانمندی های پرسنل و کاهش حقوق و مزایای آنان، بر موازنه شهرداری و شورا فایق گردد، این ذهنیت سازی البته بی ارتباط باشیطنت برخی محافل رانده شده از معاونت مالی اقتصادی نیست، اما شورا هم نتوانست ظرافتی به خرج دهد که حقانیت و حقوقی که با سالها سیاسی بازی معاونت اسبق برنامه ریزی پایمال شده بود را احقاق کند، در واقع سنگ بنای بحران مدیریت ستادی و مسائل پرسنلی امروز به یک دهه فعالیت پر اشتباه معاونت برنامه ریزی اسبق در فربه کردن ستاد و کوچک کردن واحد‌های اجرایی باز می گردد و تشخیص امینی بر تعدیل این موازنه درست بوده است، اما روش مناسب پیاده سازی و تبیین آنرا نتوانست پیدا کند.

به هر روی شعارهای بی سابقه ای که در این چند روز سر داده شد، حاکی از آن است که اکثریت پرسنل، شورا را فاقد حسن نیت و صلاحیت اخلاقی لازم برای اداره امور شهر می دانند.

شورای انتصابی یا شورای انتخابی؟ 

یکسال پیش؛ همزمانی انتخابات شورا با ریاست جمهوری، موجب شد تا دقت و سلامت انتخابات شورا مورد بی مهری نهادهای نظارتی باشد و نتیجه شمارش آرا اعتماد و احترام شهروندان را برانگیخته نکند، چرا که اکثریت ترکیب شورای ششم اهواز را اشخاصی گمنام و بدون سوابق لازم تشکیل داده که یک شبه معرفی می شوند، این امر شائبه دخالت در اعلام نتایج برگزیدگان شورا را نیز افزایش داد.

داستان دو برادر

مثلا” در یک نمونه، در هنگام شمارش صندوق آرا برادر یکی از کاندیداها که مسئولیت دفتر فنی در استانداری را به عهده داشت، به عنوان نماینده ویژه استانداری در سالن شمارش آرا حضور پیدا میکند، این اتفاق در حالی است که بهتر بود به دلیل تعارض منافع و زیر سئوال نرفتن نتایج انتخابات شورا از شخصی که برادرش نامزد انتخابات شده به عنوان نماینده استانداری استفاده نشود وحتا اجازه ورود به سالن هم نیابد، اما این اتفاق افتاد و نه تنها برادر این شخص بلکه تعداد دیگری از کاندیداهای فهرستی که برادر ایشان منسوب به آن بود، به عنوان اشخاص پیروز در شورا معرفی شدند.

پس از شروع به کار شورا، نامبرده به عنوان معاون رییس شورا نقش لیدر شورا را بازی می کند، چندماه بعد برادری که عضو شورا شده است، اینبار همان برادر شاغل در استانداری را که با نظارتش در سالن شمارش آرا پیروزی اکثریت فهرست مذکور را تایید کرد، به عنوان معاون شهرسازی شهرداری معرفی و حکم آن هم توسط شهردار امینی صادر می گردد. !!!!!

مسلم است که نتیجه چنین رفتارهای چیپ آن است که شعارهای پاکدستی و شهادت شهود و …. یک نمایش ساختگی برای کسب موقعیت منسوبین یک جریان تلقی شود و همه مشروعیت لیست بندهای خود مقدس پندار شورا و همه عملکرد شهردار و شورا و حتا شمارش آرای کاندیداها به زیر سئوال برده شود. تصور کنید شورا و شهردار در چنین شرایط بحران مشروعیت!! تلاش در کاهش مزایای پرسنل و در نتیجه تنزیل کرامت خانواده شهرداری را هم دارند، قطعا” این رفتارهای ناشیانه وقتی در کنار عزل و نصب های فاجعه بار، بکارگیری اشخاص منفصل از بدنه و منقطع از حقایق صورت گیرد و با تکبر و خود حق پنداری برخی اعضا شورا و شیطنت های داخلی محافل ستادی شهرداری در هم آمیزد، قابل تحریک پذیری خواهد بود و واکنش های تندی در بدنه شهرداری در پی خواهد داشت. به نظر می رسد در نبود اشخاص کاریزما و بلند نظر، شورای اهواز و شهردار منتخب شان، دچار بحران مشروعیت و بحران زعامت شده اند، در حال حاضر شورای شهر خلاقیت لازم یا اراده اداره امور را ندارد، شهردار و تیم وارداتی او هم، ضعیف تر از آن نشان داده اند که بشود به حرکت امیدوار کننده ای از آنها دلخوش بود، لذا همچنان جولان محافل پیمانکاری وحاشیه پرداز مشهود است.

تاخیر در پرداخت حقوق ها و انتشار خبر کاهش حقوق در کنار کاهش خدمات معمول، موجب سردرگمی امور شده است و همه چیز دست به دست هم داده اند تا بحران پرسنل ستادی و بحران کارگری اهواز در هم آمیزند و شهرداری و شهر اهواز را به آستانه یک بحران فراگیر سوق دهند.

عبور از بحران داخلی شهرداری و بازیگران بیرونی، مستلزم واقع بینی و درایت شهردار، عدم دخالت سیاسیون و یک منابع انسانی قوی و روابط عمومی کاریزما، وفادار و غیر وابسته است که بتواند به نگرانی ها قبل از آنکه تبدیل به اعتراض شوند رسیدگی کند و با تبیین اهداف درازمدت سازمانی برای اجرای آن زمینه سازی کند. تاکنون چنین چیزی در شورای اهواز و تیم شهردار دیده نشده و آن میزان از خود حق پنداری و اطمینان خاطری که در فحوای کلام شورا و شهرداری دیده شده است، نشان دهنده عدم درک خود مقدس پندارها از مجموعه شهرداری و از مخاطرات پیش روی خود هست، ای کاش شورای اهواز و لیست بندهای خود مقدس پندار از تجربه ترجیح امثال سید خلف و شاعری، بر امثال کتانباف پند می گرفتند و فجایعی که در این شهر به بار آوردند را به یاد بیاورند.

ای کاش از پشت صحنه به خود بیایند و پیش از ایجاد نگرانی در پرسنل و پیش از ایجاد نارضایتی در شهر به فکر چاره باشند و مسئولیت دخالت، انتخاب های پر مسئله و عملکرد تامل برانگیز خود را تا دیر نشده بپذیرند و جبران مافات کنند.