پایگاه خبری تحلیلی زاگرس نشینان

زاگرس نشینان -سریال های تلوزیونی یکی از قدرتمندترین ارتباط جمعی با خانواده بشمار می آید .
این ابزار بدلیل ویژگی های منحصر به فرد خود قادر است پیام های تصویری به دورترین نثاط منتقل کند و اثر خود را که بیشتر از وه ها میزگرد و همایش است بر روی خانواده و جامعه بگذارد.

سریال های شبکه های اصلی صدا سیما یعنی شبکه یک و دو و سه به شدت در جامعه در حال ترویج پمپاژ مادی گرایی آن هم بشکل غیرقانونی و غیراخلاقی هستند و گویی به بیننده اینگونه القا میکنند که در ایران فقط از راه های غیر اخلاقی و غیر قانونی میشود به ثروت و قدرت رسید و قوی ترها به راحتی ضعفا را زیر پا له میکنند و چون قشر ضعیف جامعه را ساده لوح نشان میدهند به همین دلیل این قشر به همه اعتماد میکنند و ضربه آن را نیز میخورند.
نوع نجات افراد ضعیف بشکل تخیلی صورت میگیرد که نه تنها در جامعه معمول نیست بلکه غیرقابل باور هستند.
مثلا در سریالی بدلیل رساندن بیمارستان پیرزنی آن پیرزن پولدار عاشق جوانی میشود و صدها صدها میلیارد و هلدینگ ها را به آن جوان میدهد که همین موضوع هم بی اخلاقی درجامعه را ترویج میدهد چیزی که در جوامع غربی نیز معمول نیست و هم نوع به ثروت رسیدن آن جوان که ابدا رایج نیست
از جهتی همه درحال کلاهبرداری از دیگری هستند.
کلاهبرداری پسر از پدر با سرقت سند و با نشان دادن اینکه دادگاه به راحتی و بدون توجه به اقرار پسر به دزدی سند رای به نفع یک نزول خور میدهد ، معشوق از عاشق و رفیق از رفیق و کارمند از ارباب رجوع.

فاصله ها بیداد میکنند پدری که ارتباطی با پسر ندارد درمانگاهی که بیمه مددکار خودرا پرداخت نمیکند آقازاده ایی که اسکونت های میلیاردی بدلیل آقازاده بودن خود نقد میکند
بگونه ایی جامعه را مریض نشان میدهد که گویی هشتاد میلیون بیمار درگردش روزگار وجود دارد و امید را در جامعه به یک خیال و توهم تبدیل کرده اند.

متاسفانه رسانه ملی بشدت در گام اول در سال ۹۸ همانگونه که در انتهای سال ۹۷ ضعیف ظاهر شده بود و برنامه نود که به اعتراف موافق و مخالف پربیننده بوده در انتهای سال ۹۷ با تصمیم مدیر شبکه این برنامه را به تعطیلی کشانده شد درحالی یک هفته قبل این برنامه از دید مردم بعنوان مردمی ترین برنامه از دید مخاطب انتخاب شده بود.

باید پذیرفت مردم ایران در این برهه حساس به محتوای امیدبخش و شاد احتیاج دارند اما شاهد آن هستیم که سریالهایی با اتکا به هنر پیشه های طنز با ظاهری شاد درحال پمپاژ ناامیدی ترویج پیشرفت از راه استفاده از رانت و ارتباطات آقازادگی و حل مشکلات بصورت کاملا عجیب که شاید در جهان یک در چند صد میلیون اتفاق بیافتد نشان میدهد.

امید که این رویه در ادامه تغییری ملموس پیدا کند و مدیران امر تغییرات لازم را بعمل آورند.