پایگاه خبری تحلیلی زاگرس نشینان

به گزارش خبرگزاری زاگرس نشینان؛حسین علیخانی فعال سیاسی-اجتماعی در یادداشتی باعنوان:اﺷﮏ و رﺷﮏ

ﻗﻄﺮه ﻫﺎي اﺷﮏﻣﺸﮏ،ﮔﺮم و ﮔﺮﯾﺎنﺑﺮزﻣﯿﻦ ﺟﺎري ﻣﯽ ﺷﺪ و ﻣﺎدرش،ﺑﺎ اﺷﮏ ﺷﻮق دﯾﺪارﺣﺴﯿﻨﺶ را در آﻏﻮشﻓﺸﺮد و ﺑﻮﺳﻪ ﺑﺮ ﻟﺒﻬﺎيﺧﻮﻧﯿﻨﺶ زد ﺗﺎ ﻋﻄﺶ ﻋﺸﻖ ﺑﻪ دﯾﺪار ﻓﺮزﻧﺪش را ﺑﺎ ﺟﮕﺮ ﺳﻮﺧﺘﻪ اش و آب ﮐﻮﺛﺮ اﻟﺘﯿﺎم دﻫﺪ و اي و ايِ از ﻋﻄﺸﯽ ﮐﻪ ﻋﺒﺎسﻋﻠﻤﺪار ﺣﺴﯿﻦﻫﻢ دردلﻣﺎدر ﻧﻬﺎده و ﻓﺎﻃﻤﻪ ﺑﺮ دﺳﺖ ﺑﺮﯾﺪه ﻋﺒﺎﺳﺶ ﺑﻮﺳﻪ زد و اﻣﺎﻋﺒﺎس در اﻧﺪﯾﺸﻪ و رﺷﮏ اﺷﮏ ﺑﺮ ﻗﻄﺮاتﻣﺸﮏ؛ ﭘﺮ ﺷﻮرﺗﺮﯾﻦ ﺷﺮاره ﻫﺎي ﺷﻮق دﯾﺪار در دﻟﺶ را ﻧﺸﺎن داد و ﻫﻨﻮز ﻗﻄﺮات ﻣﺎﻧﺪه ازاﺷﮏ ﻣﺸﮏﺑﺮزﻣﯿﻦ ﺟﺎري و ﺷﻬﺎدت ﻏﻤﺒﺎرﺑﺮادر در دﻟﺶآزارش ﻣﯿﺪاد و ﭘﺲ از ﻗﺮﻧﻬﺎﻫﻨﻮز ﻫﻢﺳﻮگﻧﺎﺷﯽازﻋﺎﺷﻮرايﺳﺎل۶۱ﻫﺠﺮي در اوج ﺗﻼﻗﯽ ﻣﻔﺎﻫﯿﻢ ﺷﻬﺎدت و ﻓﻠﺴﻔﻪ اﯾﻦ روز واﻗﻌﻪ را ﺑﺎدردﻣﻨﺪي ؛ﻣﻔﻬﻮمﺷﯿﻌﻪﺑﺎاﻣﺎم ﺣﺴﯿﻦ( ع)را ﻧﻤﺎد ﻣﺒﺎرزه ﺑﺎ ﻇﻠﻢ و ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﯽ ﺑﺎ اﻧﺴﺎن و ﺑﻨﺪه اي ﮐﻪ ﺑﻨﺪﮔﯽ ﺧﺪارا ﻣﻔﻬﻮم ﻣﯿﺒﺨﺸﺪو اﯾﻨﮏ ﻋﺒﺎس ﺑﺎ ﻧﮕﺎﻫﯽ ﻏﻤﺒﺎر ﺑﻪ ﭼﺸﻤﺎن ﻣﺎدرش ﻓﺎﻃﻤﻪ ؛ﻏﺮوب ﻏﻤﮕﯿﻦ ﻧﻬﻢ و ﺧﻄﺒﻪ ﺑﺮادرش را ﺑﺎ ﺟﺎﻧﺶ ﺷﻨﯿﺪه و آنسوﺗﺮ ام اﻟﺒﻨﯿﻦ در دﻟﺶ آﺗﺶ ﻋﺸﻖ ﻓﺮزﻧﺪش را ﺑﺎ ﺷﻮق و ﺷﺮم ﺷﺎﻫﺪ اﺳﺖ.
آخ ﮐﻪ ﭼﻪ ﻟﺤﻈﺎت ﻏﻤﺒﺎر و دردآوري ﮐﻪاﺑﻦﺳﻌﺪﺑﺎﺳﭙﺎﻫﯿﺎﻧﺶﺑﻪﺳﻤﺖ ﺧﯿﻤﻪﻫﺎيﺣﺴﯿﻦ(ع)ﻣﯿﺮﻓﺖ وﺣﺴﯿﻦ (ع) ﮐﻪﺑﻪﺷﻤﺸﯿﺮشﺗﮑﯿﻪداده
ﺑﻮددرﻋﺎﻟﻢروﯾﺎﭘﯿﺎﻣﺒﺮﭘﺪرﺑﺰرﮔﺶرادﯾﺪﮐﻪﺑﻪاوﻣﯿﮕﻔﺖﺑﻪزوديﺑﻪويﻣﻠﺤﻖﻣﯽﺷﻮدودر ﻟﺤﻈﻪ اي ﺗﻠﺦ زﯾﻨﺐ(س)ﺑﻪﺑﺮادرﮔﻔﺖ: ﻟﺸﮑﺮاﺑﻦﺳﻌﺪآﻣﺪهواﻣﺎمﺑﺮادرشﻋﺒﺎسراﻓﺮﺳﺘﺎدﺗﺎازﻣﻘﺼﻮدﺷﺎنﻣﻄﻠﻊﺷﻮد.

دراﯾﻦ،ﺣﯿﻦﺑﺎﺷﻨﯿﺪنﺷﺮطﺟﺪﯾﺪ اﺑﻦ،ﺳﻌﺪ ﻋﺒﺎس ﺑﺮاﻓﺮوﺧﺖ ودو ﺳﭙﺎه ﺑﻪ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮﻧﺎﺳﺰا ﮔﻔﺘﻨﺪ وﺣﺴﯿﻦ( ع )آﻧﻬﺎ را آرام ﮐﺮد وآنﺷﺐراﻣﻬﻠﺖﺧﻮاﺳﺖوﺑﻪﺧﻮﯾﺸﺎنوﺣﺎﻣﯿﺎﻧﺶﺧﻄﺒﻪ ای ﮔﻔﺖ: ﻣﻦﺧﺪاراﺳﺘﺎﯾﺶﻣﯽﮐﻨﻢﮐﻪﻣﺎراﺑﻪ ﭘﯿﺎﻣﺒﺮيﻣﺤﻤﺪ (ص)ﻣﻔﺘﺨﺮوﻗﺮآن ودﯾﻦراﺑﻪﻣﺎﺗﻌﻠﯿﻢﻧﻤﻮد.

ﻣﻦﯾﺎراﻧﯽﺑﻬﺘﺮازﯾﺎرانﺧﻮدو ﺧﺎﻧﺪاﻧﯽﻣﺨﻠﺼﺘﺮازﺧﺎﻧﺪانﺧﻮدﻧﻤﯽﺷﻨﺎﺳﻢ .

ﺧﺪاﺷﻤﺎراﭘﺎداشﺧﯿﺮدﻫﺪ .ﻣﻦﻓﺮداﮐﺸﺘﻪﺧﻮاﻫﻢﺷﺪوﺷﻤﺎﻧﯿﺰﺑﺎﻣﻦ؛ﻣﻦازﺷﻤﺎﻣﯽﺧﻮاﻫﻢﮐﻪازﺗﺎرﯾﮑﯽ ﺷﺐ اﺳﺘﻔﺎدهﮐﻨﯿﺪوﺑﺮوﯾﺪ.

اﻣﺎﯾﺎراﻧﺶﻧﭙﺬﯾﺮﻓﺘﻨﺪوﺑﻪﺑﯿﻌﺘﺸﺎن وﻓﺎدارﻣﺎﻧﺪﻧﺪ.
ﺣﻀﺮت زﯾﻨﺐ(س) ازﺷﺪتﻏﻢ بی هوش واﻣﺎمﺣﺴﯿﻦ(ع) ﺧﻮاﻫﺮش راﺗﺴﻠﯽ وﺗﺴﮑﯿﻦداد وﺧﯿﻤﻪﻫﺎراﺑﻪﻫﻢﻧﺰدﯾﮏوﺑﺎﻃﻨﺎبآﻧﻬﺎراﺑﻪﻫﻢﺑﺴﺖوﺗﭙﻪاي ازﭼﻮب و ﻧﯽﮔﺮادﮔﺮدﺧﯿﻤﻪﻫﺎدرﺳﺖﮐﺮدﺗﺎدرﻣﻮﻗﻊ ﻟﺰومﺑﺎ آﺗﺶزدﻧﺸﺎنﻣﺎﻧﻊازورود دﺷﻤﻦﺑﻪﻧﺰدﯾﮑﯽآﻧﻬﺎﮔﺮدد.

ﺣﺴﯿﻦوﯾﺎراﻧﺶﺗﻤﺎﻣﯽآنﺷﺐرا ﺑﻪ ﻧﻤﺎزوﻣﻨﺎﺟﺎتﭘﺮداﺧﺘﻨﺪوﺟﻨﮓ و
ﻧﺒﺮدي ﻧﺎﺑﺮاﺑﺮ؛ﻓﺮداﺻﺒﺢآﻏﺎزﺷﺪ.

ﺻﺒﺢروزدﻫﻢ،ﻣﺤﺮماﻣﺎمﺣﺴﯿﻦ(ع)ﻟﺸﮑﺮﯾﺎﻧﺶراﮐﻪ۳۰اﺳﺐﺳﻮارو۴۲ﭘﯿﺎدهﺑﻮدﻧﺪراآﻣﺎدهﮐﺮد .ﺳﻤﺖﭼﭗﺳﭙﺎه راﺑﻪﺣﺒﯿﺐﺑﻦ،ﻣﻈﺎﻫﺮوﺳﻤﺖراﺳﺖراﺑﻪزﻫﯿﺮﺑﻦقین وﻗﻠﺐ ﻧﯿﺮوﻫﺎﯾﺶراﺑﻪﻋﺒﺎسﺳﭙﺮد وﺧﻮدﻧﯿﺰﺑﻪﺧﯿﻤﻪايﮐﻪﻗﺒﻼآﻣﺎده ﮐﺮده ﺑﻮد رﻓﺖوﺧﻮدراﻣﻌﻄﺮﺑﻪﻣﺸﮏ ﻧﻤﻮد ﺳﭙﺲدرﺣﺎﻟﯽﮐﻪﺳﻮارﺑﺮاﺳﺐوﻗﺮآﻧﯽدردﺳﺖ،داﺷﺖﻣﻨﺎﺟﺎﺗﯽزﯾﺒﺎﺑﺎﺧﺪاوﻧﺪﻧﻤﻮده و ﺑﺎﻣﺮدم ﮐﻮﻓﻪ ﻧﯿﺰ ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﺧﺪا وﻟﯽ اوﺳﺖ و دﯾﻦﺧﺪا را ﻣﺤﺎﻓﻈﺖ ﺧﻮاﻫﺪﮐﺮد.

ﺑﻪﻣﺮدمِﺳﺨﻨﺎن ﺣﻀﺮتﻣﺤﻤﺪ(ص)ﮐﻪوي و ﺣﺴﻦ را ﺳﺮورﺟﻮاﻧﺎن ﺑﻬﺸﺖ ﺧﻮاﻧﺪهﺑﻮدوﺟﺎﯾﮕﺎهﺧﺎﻧﻮادهاشراﯾﺎدآوريﻧﻤﻮدوازآﻧﺎنﺧﻮاﺳﺖ ﺗﺎ ﻓﮑﺮﮐﻨﻨﺪﮐﻪآﯾﺎﮐﺸﺘﻦ،وياﻣﺮيﻣﺸﺮوع اﺳﺖ؟

ﺣﺮﺑﻦﯾﺰﯾﺪﺑﻦرﯾﺎﺣﯽﺗﺤﺖﺗﺎﺛﯿﺮﻗﺮارﮔﺮﻓﺖوﺑﻪﺳﭙﺎهاﻣﺎمﺣﺴﯿﻦ(ع)رﻓﺖوﮐﻮﻓﯿﺎن راﺑﻪﺧﺎﻃﺮﺧﯿﺎﻧﺖﺑﻪاﻣﺎمﺳﺮزﻧﺶﮐﺮدﮐﻪاﻟﺒﺘﻪﺗﺎﺛﯿﺮيﺑﺮرويآﻧﺎنﺑﻪوﺟﻮدﻧﯿﺎﻣﺪو ﺳﺮاﻧﺠﺎمﺣﺮدرﻣﯿﺪانﻧﺒﺮدﮐﺸﺘﻪﺷﺪ. اﻣﺎمﺣﺴﯿﻦ(ع)ﺑﻪاﺗﮑﺎيﯾﺎراﻧﺶﺗﺎﻣﻮﻗﻌﯽﮐﻪﺗﻤﺎﻣﯽﯾﺎراﻧﺶﮐﺸﺘﻪﻧﺸﺪه ﺑﻮدﻧﺪوارد
ﺟﻨﮓﻧﺸﺪوﻧﻤﯽﺟﻨﮕﯿﺪﺗﺎ ﻇﻬﺮ ﻋﺎﺷﻮرا …

ﻓﺮا رﺳﯿﺪ ﻇﻬﺮ روزﻋﺎﺷﻮرا اﻣﺎم و ﯾﺎراﻧﺶ؛ ﻧﻤﺎزﻇﻬﺮراﺑﺼﻮرتﻧﻤﺎزﺧﻮفﺑﻪﺟﺎ آوردﻧﺪ وﺳﭙﺎﻫﯿﺎن،ﺣﺴﯿﻦﺑﻪﺷﺪتﺗﺤﺖ ﻣﺤﺎﺻﺮهﻗﺮار… ﮔﺮﻓﺘﻪ و ﺑﻌﺪازﻇﻬﺮﻋﺎﺷﻮرازﻣﯿﻦﮐﺮﺑﻼﻏﺮقدرﺧﻮن وﻧﯿﺰهوﺷﻤﺸﯿﺮو ﻫﻔﺘﺎد و دو ﺷﯿﻔﺘﻪ ﺣﻖ و ﺣﻘﯿﻘﺖﺑﺎ ﺳﻤﻔﻮﻧﯽ ﻋﺸﻖ ﺑﺮ زﻣﯿﻦ ﺗﻔﺘﯿﺪه ﮐﺮﺑﻼ آﻫﻨﮓ وﺻﻞ ﺳﺮوده در ﯾﮑﺴﻮو ﻫﺰاران ﮐﻔﺘﺎر ﺷﯿﻄﺎن ﺻﻔﺖ؛ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﻃﻌﻤﻪ ﻫﺎي ﺧﻮﯾﺶ…. ﺑﻮدﻧﺪ و اﻣﺎ دراﯾﻦ ﻟﺤﻈﺎت ﻫﻮﻟﻨﺎك و ﻏﻤﺒﺎر؛ﮐﺴﯽﺑﺮايﺣﺴﯿﻦ(ع) ﺑﺎﻗﯽﻧﻤﺎﻧﺪه،ﺑﻮد، ﺣﺒﯿﺐ،زﻫﯿﺮ،ﺑﺮﯾﺮ،ﺣﺮودﯾﮕﺮ اﺻﺤﺎبﺑﻪﺷﻬﺎدت رﺳﯿﺪه ﺑﻮدﻧﺪ

اﮐﺒﺮ،ﻗﺎﺳﻢ،ﻋﻮن،ﺟﻌﻔﺮوﺑﻘﯿﻪﺟﻮاﻧﺎن ﺑﻨﯽ،ﻫﺎﺷﻢﺣﺘﯽﻋﻠﯽاﺻﻐﺮﺷﺶ ﻣﺎﻫﻪ ﻧﯿﺰﺟﺎنﺧﻮدراﻓﺪاي اﺳﻼمﮐﺮدهﺑﻮدﻧﺪ وﺣﻀﺮتﻋﺒﺎس(ع)ﺑﯽﺳﺮودﺳﺖ دورازﺧﯿﻤﻪﻫﺎدر ﮐﻨﺎر ﻋﻠﻘﻤﻪ ﺑﻪدﯾﺪارﺧﺪاﯾﺶ،رﻓﺘﻪاﻣﺎم ﺑﻪاﯾﻦ ﺳﻮ و آن ﺳﻮءﻧﻈﺮ اﻓﮑﻨﺪدرﺗﻤﺎﻣﯽدﺷﺖ، ﭘﻬﻨﺎورﺣﺘﯽ ﯾﮏﻧﻔﺮﻧﺒﻮد ﺗﺎ ازاو و ﺣﺮﯾﻢرﺳﻮلﺧﺪا(ص) دﻓﺎع ﮐﻨﺪ.

او ﺑﺎ اﻫﻞﺑﯿﺖ (ع )وداع ﮐﻮدﮐﺎن ودﺧﺘﺮﮐﺎن دوراﻣﺎم (ع)راﮔﺮﻓﺘﻪوﻧﻤﯽداﻧﺴﺘﻨﺪ

؛آﺧﺮﯾﻦﮐﻼم راﭼﮕﻮﻧﻪ و ﭼﻪ،ﺑﮕﻮﯾﻨﺪ،ﺳﮑﯿﻨﻪدﺧﺘﺮ اﻣﺎمﺣﺴﯿﻦ(ع)ﻓﺮﯾﺎدزد : ﭘﺪرﺟﺎن !
آﯾﺎ ﺗﻦ ﺑﻪ ﻣﺮگ و دلﺑﺮ رﺣﯿﻞﻧﻬﺎدي؟

اﻣﺎم(ع)ﭘﺎﺳﺦداد :ﭼﮕﻮﻧﻪﺗﻦﺑﻪﻣﺮگﻧﺪﻫﺪﮐﺴﯽﮐﻪﯾﺎروﯾﺎوري ﻧﺪارد؟اﻣﺎمﺑﺎﺗﻨﻬﺎﯾﯽ؛ﺟﻨﮕﯽدﻻوراﻧﻪآﻏﺎزﮐﺮد،ﮔﺎهﺑﻪﺳﻤﺖراﺳﺖﻟﺸﮑﺮدﺷﻤﻦﺣﻤﻠﻪﻣﯽﮐﺮدو ﻣﯽﺧﻮاﻧﺪ:ﻣﺮگﺑﻬﺘﺮازﭘﺬﯾﺮﻓﺘﻦﻧﻨﮓاﺳﺖوﻧﻨﮓﺳﺰاوارﺗﺮازآﺗﺶﺟﻬﻨﻢ …ﺳﭙﺲﺑﻪﺳﻤﺖﭼﭗﻟﺸﮑﺮﺣﻤﻠﻪﻣﯿﮑﺮدوﻣﯽﺧﻮاﻧﺪ:ﻣﻦﺣﺴﯿﻦﭘﺴﺮ
ﻋﻠﯽﻫﺴﺘﻢﮐﻪﻫﯿﭽﮕﺎه ﺑﺎ ﯾﺰﯾﺪﺳﺎزشﻧﺨﻮاﻫﻢﮐﺮدازﺣﺮﯾﻢﭘﺪرمﮐﻪ ﺣﺮﯾﻢ ﺣﻖ اﺳﺖ دﻓﺎعﻣﯽﮐﻨﻢوﺑﺮﻃﺮﯾﻘﺖﭘﯿﺎﻣﺒﺮره ﻣﯽﺳﭙﺎرم.

ﯾﮑﯽازاﻫﻞﮐﻮﻓﻪرواﯾﺖﮐﺮده:ﻣﻦﻧﺪﯾﺪمﮐﺴﯽراﮐﻪاﯾﻦﻫﻤﻪدﺷﻤﻦﺑﺮاوﺑﺘﺎزدو ﻓﺮزﻧﺪان و ﯾﺎراﻧﺶ ﮐﺸﺘﻪ ﺷﺪه ﺑﺎﺷﻨﺪ اﻣﺎ اﯾﻨﮕﻮﻧﻪ ﺷﺠﺎع و ﭘﺮ ﺟﺮأت ﺑﺎﺷﺪ.

ﻣﺮدانﺳﭙﺎهﺑﺮاوﻣﯽﺗﺎﺧﺘﻨﺪاﻣﺎاوﺑﺎﺷﻤﺸﯿﺮﺑﺮآﻧﺎنﺣﻤﻠﻪﻣﯽﮐﺮدوﻟﺸﮑﺮراﻣﺎﻧﻨﺪﮔﻠﻪﺑﺰيﮐﻪﺷﯿﺮي درآناﻓﺘﺎدهﺑﺎﺷﺪﭘﺮاﮐﻨﺪه و ﺗﺎر وﻣﺎرمی ساﺧﺖ ﺳﭙﺲﺑﻪﺟﺎيﺧﻮﯾﺶﺑﺎزﻣﯿﮕﺸﺖوﻣﯽﮔﻔﺖ:{ﻻﺣﻮلوﻻﻗﻮهاﻻﺑﺎﷲاﻟﻌﻠﯽاﻟﻌﻈﯿﻢ}
ﻋﻤﺮﺳﻌﺪﺑﺮﻟﺸﮑﺮﯾﺎﻧﺶﻓﺮﯾﺎدﮐﺸﯿﺪ :وايﺑﺮﺷﻤﺎآﯾﺎﻣﯽداﻧﯿﺪﺑﺎﭼﻪﮐﺴﯽﮐﺎرزار ﻣﯽﮐﻨﯿﺪ؟اﯾﻦﻓﺮزﻧﺪﻋﻠﯽوﭘﺴﺮﮐﺸﻨﺪهﻗﻬﺮﻣﺎﻧﺎنﻋﺮب،اﺳﺖدﺳﺘﻪﺟﻤﻌﯽوازﺗﻤﺎﻣﯽﺟﻬﺎتﺑﺮاوﺣﻤﻠﻪﮐﻨﯿﺪ.

ﻋﻤﺮﺳﻌﺪﺑﻪﭼﻬﺎرﻫﺰارﺗﯿﺮاﻧﺪازﺳﭙﺎهدﺳﺘﻮردادﮐﻪازﻫﺮ ﺳﻮ ﺑﺮ اﻣﺎم ﺗﯿﺮ ﺑﯿﺎﻧﺪازﻧﺪوﻋﺪهايﻧﯿﺰﺑﺎﺳﻨﮓﺑﻪ ﺣﻀﺮتﺣﻤﻠﻪﮐﻨﻨﺪ.

درﺑﺮﺧﯽ رواﯾﺎتآﻣﺪه اﺳﺖ:ﮐﻪازﺷﺪتاﺻﺎﺑﺖ ﺗﯿﺮﺑﺮﺳﯿﻨﻪوﻗﻠﺐ ﺣﻀﺮﺗﺶاﻣﺎمﮔﻔﺖ : ﺑﺴﻢاﷲوﺑﺎﷲو ﻋﻠﯽﻣﻠﻪرﺳﻮل ﷲ «وﺳﺮﺑﻪﺳﻮي اﺳﻤﺎنﺑﻠﻨﺪﮐﺮدوﮔﻔﺖ:ﺧﺪاﯾﺎ ﺗﻮمی داﻧﯽ اﯾﻦﻗﻮمﻣﺮدي راﻣﯽﮐﺸﻨﺪﮐﻪ روي زﻣﯿﻦ ﭘﺴﺮ ﭘﯿﻐﻤﺒﺮي ﻏﯿﺮازاوﻧﯿﺴﺖ.

آﻧﮕﺎهﺗﯿﺮراﮔﺮﻓﺖوازﭘﺸﺖﺑﯿﺮون ﮐﺸﯿﺪﺧﻮنﺑﯿﺮون،ﺟﺴﺖﭘﺲ اﻣﺎم(ع)دﺳﺖﺧﻮد را از آن ﺧﻮن ﭘﺮﮐﺮدوﺑﻪﺳﻮي آﺳﻤﺎن ﭘﺎﺷﯿﺪ وﮔﻮدالﻗﺘﻠﮕﺎه وﺣﺮف آﺧﺮ شﺑﻪﮐﻮﻓﯿﺎن: {اﮔﺮدﯾﻦﻧﺪارﯾﺪﻻاﻗﻞدردﻧﯿﺎآزاده وﺟﻮاﻧﻤﺮدﺑﺎﺷﯿﺪ}و اي واي ﮐﻪ زﻣﯿﻦ ﮐﺮﺑﻼﻧﻘﺸﻪ ﺑﻮمِرﻧﮓ و ﺧﻮن و ﺣﺰنﺣﺰﯾﻨﯽ ﺷﺪ ﺗﺎ رﺷﮏ اﺷﮏ ﺑﺮ اﯾﻦ ﺳﺮزﻣﯿﻦ ﻣﺎﻧﺎ ﺷﻮد و ﮐﺠﺎﺳﺖ اﺷﮏ و اﺷﮑﻬﺎﯾﯽ ﮐﻪ درداﻧﻪ ﺑﺒﺎرﻧﺪ و درداﻧﻪ رﺳﻮل ﺧﺪا را ﻣﻔﻬﻮم ﺑﺨﺸﻨﺪ ﮐﻪ ﺣﺴﯿﻦ؛ ﺣﺴﯿﻦ ﺑﻮد ﺑﺎ ﺗﺎﺑﻠﻮﯾﯽ از ﺑﻬﺘﺮﯾﻦآدﻣﻬﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺧﺪا ﺧﻠﻖ ﮐﺮده و ﺑﺎز ﻫﻢ روز واﻗﻌﻪو اﺷﮏ.

روزﻧﺎﻣﻪاﻧﮕﻠﯿﺴﯽ،اﯾﻨﺪﯾﭙﻨﺪﻧﺖﺳﺎلﮔﺬﺷﺘﻪوﻗﺘﯽاﺟﺘﻤﺎعﻋﻈﯿﻢوﺷﮕﻔﺖاﻧﮕﯿﺰ ارﺑﻌﯿﻦدرﮐﺮﺑﻼﺷﮑﻞﮔﺮﻓﺖوﺳﺮاﺳﺮﺟﺎﻣﻌﻪﺑﺸﺮي رادرﺣﯿﺮت،ﻓﺮوﺑﺮدﻣﻘﺎﻟﻪاي در ﺑﯿﺎن اﺑﻌﺎد ﻋﺠﯿﺐ اﯾﻦ ﺣﺮﮐﺖ ﻋﻈﯿﻢو ﻓﻠﺴﻔﻪواﻧﮕﯿﺰه آنﻧﻮﺷﺖ.

اﮐﻨﻮن ﻓﺮﺻﺖ ﻋﺮض ارادت ﺑﻪ ﺣﺴﯿﻦ زﻣﺎن اﺳﺖ و ﺧﻮﺑﺴﺖ ﯾﺎدآوري ﮐﻨﻢ.

اﯾﻨﺪﯾﭙﻨﺪﻧﺖدرﺑﺨﺸﯽازﻣﻘﺎﻟﻪدو ﺳﺎل ﻗﺒﻞ ﺧﻮدﻧﻮﺷﺖ:ﻫﺮﭼﻨﺪ
ارﺑﻌﯿﻦًﻣﺸﺨﺼﺎﯾﮏﻣﺮاﺳﻢﺷﯿﻌﯽ اﺳﺖ[اﻣﺎ ]ﺳﻨﯽﻫﺎو،ﻣﺴﯿﺤﯿﺎن اﯾﺰدي ﻫﺎ؛زرﺗﺸﺘﯽﻫﺎ و …ﻧﯿﺰﺑﻪﻋﻨﻮان زاﺋﺮوﻫﻢﺑﻪﻋﻨﻮانﺧﺎدم زاﺋﺮان دراﯾﻦ ﻣﺮاﺳﻢﺷﺮﮐﺖﻣﯽﮐﻨﻨﺪ.

اﮔﺮﺑﻪﻣﺎﻫﯿﺖاﻧﺤﺼﺎري آﯾﯿﻦﻫﺎي دﯾﻨﯽﺗﻮﺟﻪ،ﮐﻨﯿﻢﺧﻮاﻫﯿﻢدﯾﺪﮐﻪاﯾﻦ اﺗﻔﺎقﭼﻘﺪر ﻣﻬﻢ و اﯾﻦ ﺗﻨﻬﺎ ﯾﮏ ﻣﻌﻨﺎﺧﻮاﻫﺪ داﺷﺖ:

ﻣﺮدمﻓﺎرغازرﻧﮓوﻧﮋادﺣﺴﯿﻦاﺑﻦﻋﻠﯽ ( ع)راﻧﻤﺎد،ﻓﺮاﮔﯿﺮ ﺑﯽﺣﺪوﻣﺮزو ﻓﺮاﻣﺬﻫﺒﯽازآزادي؛اﯾﺜﺎر و ﺷﺠﺎﻋﺖ در ﺑﺮاﺑﺮ ﻇﻠﻢﻣﯽداﻧﻨﺪ.

ﭼﺎرﻟﺰ دﯾﮑﻨﺰﻧﻮﯾﺴﻨﺪهﻣﺸﻬﻮر اﻧﮕﻠﯿﺴﯽدرﻣﻮرداﻣﺎمﺣﺴﯿﻦ ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ : ﻣﻦﻧﻤﯽﻓﻬﻤﻢ !اﮔﺮﻣﻨﻈﻮراﻣﺎمﺣﺴﯿﻦﻋﻠﯿﻪاﻟﺴﻼمﺟﻨﮓدرراهﺧﻮاﺳﺘﻪ ﻫﺎي دﻧﯿﺎﯾﯽ ﺑﻮد؛ﭼﺮاﺧﻮاﻫﺮان وزﻧﺎن واﻃﻔﺎﻟﺶﻫﻤﺮاه اوﺑﻮدﻧﺪ !

ﭘﺲﻋﻘﻞﺣﮑﻢﻣﯽﮐﻨﺪﮐﻪاوﻓﻘﻂﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ،اﺳﻼمﻓﺪاﮐﺎريﮐﺮد.

ﺑﺪﯾﻬﯽاﺳﺖﮐﻪدﯾﮑﻨﺰﺻﺮﻓﺎازﻣﻨﻈﺮﯾﮏﻣﺘﻔﮑﺮﻏﺮﺑﯽﺑﺎ{ارادهﻣﻌﻄﻮفﺑﻪ ﻗﺪرت}ﺑﻪﮐﺎري ﮐﻪاﻣﺎم درﮐﺮﺑﻼ اﻧﺠﺎم دادﻧﮕﺎهﻣﯽﮐﻨﺪ.ﻣﻌﯿﺎرﻫﺎي او ﻫﻢ‌ ﻫﻤﺎن ﻣﻌﯿﺎرﻫﺎﯾﯽ اﺳﺖ ﮐﻪازﯾﮏﻣﺘﻔﮑﺮﻏﺮﺑﯽاﻧﺘﻈﺎردارﯾﻢوﻣﯽﺷﻨﺎﺳﯿﻢ؛اﻣﺎﭘﯿﺎم اﻣﺎم رﺳﺎﺗﺮازآﻧﺴﺖﮐﻪﺑﺘﻮان آن را ﺑﺮﺑﻨﯿﺎدﻧﮕﺮﺷﻬﺎيﺳﺨﯿﻒﺑﺸﺮي ﺑﻪ،ﻗﺪرتﺑﻪﻧﻔﻊﻣﻄﺎﻣﻊﺣﻘﯿﺮﺑﺸﺮي ﺑﺮاي رﺳﯿﺪن ﺑﻪ ﻗﺪرت ﻣﺼﺎدره ﺑﻪﻣﻄﻠﻮبﮐﺮد؛ﻟﺬا دﯾﮑﻨﺰ دﻟﯿﻠﯽ ﻧﻤﯽﯾﺎﺑﺪ ﺟﺰآﻧﮑﻪ ﺑﭙﺬﯾﺮدﻫﺪف اﻣﺎم اﺣﯿﺎي اﺳﻼمﺑﻮد؛اﻣﺎدرﯾﻎو دردﺷﺒﻪروﺷﻨﻔﮑﺮانﻣﺎﮐﻪداﻋﯿﻪروﺷﻨﻔﮑﺮيﺷﺎن را اﻏﻠﺐ ﻣﺪﯾﻮن ﻧﺸﺨﻮار ﺗﻪﻧﺸﯿﻦﻫﺎيﺗﻔﮑﺮ اﻣﺜﺎل دﯾﮑﻨﺰﻫﺴﺘﻨﺪ.

روﯾﺪادﻋﺎﺷﻮرا را رﻗﺎﺑﺖ دو ﻓﺮﻣﺎﻧﺪه ﻋﺮب ﺑﺮاي ﻗﺪرت ﻣﯽﺧﻮاﻧﻨﺪ !

دﯾﮑﻨﺰدراداﻣﻪﻣﯽﮔﻮﯾﺪ :اﮔﺮﺣﺴﯿﻦازآنﻣﺎ ﺑﻮددرﻫﺮﺳﺮزﻣﯿﻨﯽﺑﺮاي او
ﭘﺮﭼﻤﯽﺑﺮﻣﯽاﻓﺮاﺷﺘﯿﻢودرﻫﺮ روﺳﺘﺎﯾﯽﺑﺮاي اوﻣﻨﺒﺮيﺑﺮﭘﺎ ﻣﯽداﺷﺘﯿﻢوﻣﺮدمراﺑﺎﻧﺎمﺣﺴﯿﻦﺑﻪﻣﺴﯿﺤﯿﺖﻓﺮاﻣﯽﺧﻮاﻧﺪﯾﻢ!

از ﻗﻀﺎ ﺗﻮﻣﺎسﮐﺎرﻻﯾﻞ؛ﻓﯿﻠﺴﻮف وﺗﺎرﯾﺦﻧﮕﺎراﻧﮕﻠﯿﺴﯽﻧﯿﺰﻧﻈﺮدﯾﮑﻨﺰ راﺗﺎﯾﯿﺪوآن راﺗﮑﻤﯿﻞﻣﯽﮐﻨﺪ.

اوﻣﯽﮔﻮﯾﺪ :ﺑﻬﺘﺮﯾﻦدرﺳﯽﮐﻪازﺗﺮاژديﮐﺮﺑﻼﻣﯽﮔﯿﺮﯾﻢاﯾﻦاﺳﺖﮐﻪ ﺣﺴﯿﻦو،ﯾﺎراﻧﺶاﯾﻤﺎﻧﯽاﺳﺘﻮارﺑﻪﺧﺪاداﺷﺘﻨﺪ.

آﻧﻬﺎﺑﺎﻋﻤﻞﺧﻮدﺛﺎﺑﺖﮐﺮدﻧﺪﮐﻪﺗﻔﻮقﻋﺪديدرﺟﺎﯾﯽﮐﻪﺣﻖﺑﺎﺑﺎﻃﻞرو
ﺑﻪ رو می شود اهمیت ﻧﺪارد.

اﻣﺎمﺣﺴﯿﻦوﻗﯿﺎم،اوﺧﻮرﺷﯿﺪﻋﺎﻟﻤﮕﯿﺮي اﺳﺖﮐﻪﻫﻤﯿﺸﻪﺧﻮاﻫﺪ،ﺗﺎﺑﯿﺪﺣﺘﯽ اﮔﺮﺧﻔﺎشﻫﺎﮐﻤﺮﺑﻪاﻧﮑﺎرآنﺑﺒﻨﺪﻧﺪ.