پایگاه خبری تحلیلی زاگرس نشینان

به گزارش زاگرس نشینان  حسین  قاسمی از فرزندان خوزستان، مدت زمانی است که به عنوان عضو هیات مدیره بانک صادرات، در استان یزد خدمت می نمایند.

ایشان با روحیه ی مردمی خاصی که دارند همچون گذشته برای مسائل اجتماعی اهمیت خاصی قائل است.
وی در استان یزد نیز به امور فرهنگی و اجتماعی توجه خاص دارند.

همراهی ایشان با مدیران کمیته امداد و بازدید از خانواده های بی بضاعت تحت پوشش، بازدید از خانه ی سالمندان، شرکت در مراسم تکریم از نابینایان موفق استان، دیدار با خانواده شهدا
و … گوشه ای از فعالیت های فرهنگی و اجتماعی اخیر ایشان در استان کویری یزد می باشد.

با توجه به روحیه ی مردمداری ایشان، تماسی با آن مدیر ارزشی داشته و از آخرین نشست وی که با انجمن نابینایان صورت گرفته سوال نمودیم.

آقای قاسمی اعتقاد راسخ داشت که امور اجتماعی و مردم دوستی در کنار کارهای اداری، چاشنی زندگی و باعث افزایش انرژی مثبت بوده و توان کاری را دو چندان می نمایند.

وی در ادامه بیان داشت:

در مدت کوتاه حضورم در استان یزد، معمولا پس از پایان کارهای اداری با اقشار مختلف مردم ملاقاتهایی داشته و دارم.

در طول دوران خدمتم به مناسبت های مختلف لوح های تقدیری دریافت نموده ام؛ اما لوح تقدیر انجمن نابینایان برایم رنگ و بویی متفاوت داشته و بسیار ارزشمند بود.

کلمات پرمعنی درج شده بر آن لوح ارزشمند با نوشتار پرمعنی و متفاوتش به انسان آرامشی وصف ناشدنی می دهد.

روشندلان گرچه در تاریکی ظاهری به سر می برند، اما در دنیایی که گام نهاده اند، زیبایی هایی را تجربه می کنند که چه بسا انسانهای عادی از درک و پذیرش آن عاجز و ناتوانند.

وقتی دو انسان روشندل زندگی شیرین مشترکشان را با شور و نشاط آغاز می نمایند و از کسی توقع حمایت و کمک نداشته و از ترحم آزرده خاطر می گردند.
در وهله ی اول ما را به استفاده بیش از پیش از داشته هایمان ترغیب می نماید.

این روشندلان با صبر، همت و تلاش و توکل به ذات اقدس الهی، سرافرازانه پله های ترقی را طی می نمایند.
انها با تلاش و پشتکار اعجاب انگیز خود، غیرممکن ها را ممکن ساخته و با عزمی راسخ گام به گام موانع را از میان راه ناهموار خود (همچون قصه چشمه و سنگ) بر می دارند.

درک این نوع کردار از انسانی که فاقد نعمت بینایی است شاید برای خیلی از افراد سالم دور از ذهن باشد!….

بله، آنان انسانهای فاقد بینایی ظاهری هستند که نه با چشم سر، بلکه با چشم دل دنیای خود را ترسیم می نمایند.

روشندلان، گرچه از نعمت بینایی محروم و از دیدن زرق و برق دنیای کنونی بی بهره اند اماچه بسا از بسیاری از کج خلقی های ناروای امروزی بشر بدورند.

آقای کبیری رئیس انجمن نابینایان که خود از فرهنگیان شاغل در آموزش و پرورش می باشند پس از حمد و شکر خداوند که زبان شکرگزاریش نیز انسان را متحیر می‌نمود از عملکرد انجمن سخن به میان آورد و از کارهای فرهنگی، اجتماعی، اشتغال، تأمین مسکن و … افراد انجمن سخن به میان آورد.

توجه به توانمندی روشندلان، خودباوری افراد، تلاش درجهت باور داشتن آنان درجامعه، تنوع برنامه های انجمن همچنین اشاره به قابلیت های اعضاء گروه که تعدادی دارای مدارج عالیه از جمله: استاد دانشگاه، وکیل پایه یک و … در گروه اشاره ای داشتند.

به خود آمدم و صمیمانه پروردگار کریم و بی همتا را بابت داده هایش شکر نمودم.

همنشینی و همکلامی کوتاه با آنان، برایم درسهای فراوانی داشت.

آری آنان با تمام نداشته هایشان اما با عشق و علاقمندی خاص و کم نظیری به زندگی مشغول بودند.

لحظه ای سکوت نموده و با خود این شعر را زمزمه نمودم:

هر کجا عشق آید و ساکن شود
هرچه ناممکن بود ممکن شود.